حرکت معنوی و تربیت انسانی در پرتو قرآن
ما باید کتابمان قرآن باشد. معنایش نه این است که فقط بگوییم کتاب ما قرآن است، بلکه باید با او حرکتهای معنوی بکنیم، به تربیت انسانی برسیم، با او اجتماع خودمان را اصلاح کنیم، با او همه جهات مادی و معنوی‌اش را طی کند. او قرآن است که کتاب ماست. این کتابی است که باید بخوانیم و بفهمیم و عمل کنیم. فقط بگوییم: «کتاب است» این، کتاب نمی‌شود. وقتی کتاب، کتاب ماست که به محتوای این کتاب عمل بکنیم. کوشش کنید که کتاب شما، کتاب خدا و قرآن باشد. توجه شما به محتوای کتاب خدا باشد؛ کلام از خداست، وسیله پیغمبر خداست و ما مخاطب؛ مخاطب به همان خطابهای الهی. بالفظ «یا أیّها الناس»؛ نسبت به همه بشر، «یا ایها المومنون»؛ نسبت به مؤمنین به اسلام. دستورها، همه دستورهایی است که تربیت کننده است.
تربیت قرآنی، منشأ کمال بشر
انسان اگر تربیت الهی نشود، حیوان است، بلکه بدتر از حیوان. شما هیچ حیوانی را خونخوارتر از انسان نمی‌توانید پیدا بکنید. حیوانات دیگر، همان یک طعمه‌ای می‌خواهند که شکمشان را سیر کنند. و وقتی شکمشان سیر شد کنار می‌روند، می‌نشینند، می‌خوابند.
انسان است که سیر نمی‌شود، انسان است که هم در طرف کمال، مافوق همه چیز است هم در طرف شقاوت و نَفْس، مافوق همه است. اگر تربیت بشود، آن تربیتی که کتابهای‌