- » امروز شنبه، 3 آذر 1403
- » پایگاه گسترش آراء و اندیشههای امام خمینی رحمة الله علیه
- » تمامی کتابهای امام خمینی رحمة الله علیه به مرور در سایت قرار خواهد گرفت
یکی از مهماتی است که در سرتاسر کشور باید عمل بشود. خوب، شماها با اینطور که گزارش میدهید خیلی کار ارجمندی کردید، و امید است که شما منطقه خودتان را که منطقه قم است خودکفا کنید. بلکه ان شاء الله بعدها صادرات هم داشته باشید. لکن مسئله مسئله قم نیست، مسئله تهران نیست، مسئله یک استان نیست، مسئله همه ایران است. تمام ایران باید همین وضعی که شما پیدا کردید و اجتماع کردید و برنامه ریختید و از روی برنامه بهطور صحیح، بهطور سالم، بدون اینکه یک تعدی به کسی بشود، بدون اینکه یک خلاف اسلامی بشود، کارتان را انجام دادید و بهره گیری هم ان شاء الله میکنید، و امید است که زیادتر از این مقداری که خیال میکنید خداوند بدهد.
ایران در جنگ اقتصادی
لکن در همه جا باید این مطلب بشود که دو تا اصل را باید همه، همه قشرهای ملت مراعات کنند: یکی اینکه ادراک این را بکنند که ما اگر اقتصادمان تابع خارج باشد آن وقت یک روز میبینید که خارجیها نمیخواهند به ما چیزی بدهند، و وقتی که در را بستند ما باید تسلیم آنها بشویم که هرچه میگویند عمل کنیم. و این شایسته یک مملکت اسلامی، یک جمهوری اسلامی نیست که پیوسته به غیر باشد در اقتصادش، در گندمش، در جوش، در برنجش، در اینها. این باید با همت کشاورزها، باهمت قشرهای متوجه، با همت دولت که کمک بکند به کشاورزها، و با اینکه همه احساس یک وظیفه بکنند. یک وقت این است که انسان میخواهد برای منافعش یک کاری بکند، گندم زیاد بشود که منفعت ببرد، خوب، این یک مسئلهای است که یک قدری هم اختیارش با خودش [است] آن نمیخواهد نمیبرد. یک وقت کشور شما در یک حالی واقع شده است که وظیفه شرعی الهی است که کارهایی بکنید که وابسته به غیر نباشید. الآن ما یک وضعی داریم که چنانچه خدای نخواسته خودکفا لااقل نشویم و نتوانیم خودمان خودمان را اداره بکنیم. خوب، آنها ما را تهدید کردند با این که حصر اقتصادی میکنیم. و آن دولتها هم بسیارشان با اینها موافقاند، ولو اینکه ملتها موافق نیستند. لکن خوب بعضیها موافق اند
ایران در جنگ اقتصادی
لکن در همه جا باید این مطلب بشود که دو تا اصل را باید همه، همه قشرهای ملت مراعات کنند: یکی اینکه ادراک این را بکنند که ما اگر اقتصادمان تابع خارج باشد آن وقت یک روز میبینید که خارجیها نمیخواهند به ما چیزی بدهند، و وقتی که در را بستند ما باید تسلیم آنها بشویم که هرچه میگویند عمل کنیم. و این شایسته یک مملکت اسلامی، یک جمهوری اسلامی نیست که پیوسته به غیر باشد در اقتصادش، در گندمش، در جوش، در برنجش، در اینها. این باید با همت کشاورزها، باهمت قشرهای متوجه، با همت دولت که کمک بکند به کشاورزها، و با اینکه همه احساس یک وظیفه بکنند. یک وقت این است که انسان میخواهد برای منافعش یک کاری بکند، گندم زیاد بشود که منفعت ببرد، خوب، این یک مسئلهای است که یک قدری هم اختیارش با خودش [است] آن نمیخواهد نمیبرد. یک وقت کشور شما در یک حالی واقع شده است که وظیفه شرعی الهی است که کارهایی بکنید که وابسته به غیر نباشید. الآن ما یک وضعی داریم که چنانچه خدای نخواسته خودکفا لااقل نشویم و نتوانیم خودمان خودمان را اداره بکنیم. خوب، آنها ما را تهدید کردند با این که حصر اقتصادی میکنیم. و آن دولتها هم بسیارشان با اینها موافقاند، ولو اینکه ملتها موافق نیستند. لکن خوب بعضیها موافق اند