بشویم؛ گرفتاری فرهنگیمان، گرفتاریهای سیاسی‌مان، همه‌شان را [حل‌] بکنیم.
حالا چون صحبت از اقتصادیش بود من یک قدری عرض کردم با آقایان. و من باید از آقایان تشکر بکنم که اینطور مشغول فعالیت شدید.
توطئه فلج کردن نسل جوان
یک باب دیگر معتادین است. شما این را یک مسئله اتفاقی ندانید که من باب اتفاق یک دسته‌ای هروئین فروش شدند و یک دسته‌ای هم مبتلا شدند. این هم یک مسئله‌ای است که ما داریم ضربه‌اش را از همین قدرتهای بزرگ می‌خوریم. توطئه است. یعنی قشر جوان قشری است که می‌شود از آن همه جور استفاده را کرد.
قشر جوان قشری است که اقتصاد ما را می‌تواند اداره کند. می‌تواند که مجهز کند خودش را در مقابل جهات مثلاً فرهنگی، جهات نظامی، جهات سیاسی. همه اینها به دوش قشر جوان است. پیرمردها مثل من کنار افتاده‌اند. آن که کار ازش می‌آید این قشر است. خوب چه بکنند که همه چیز را از دست ما می‌گیرند. این جوان در حالی که جوانی‌اش ارزشمند است، افکارش آن قدر عمیق نیست که توطئه‌ها را تا آخر بتواند بخواند. خیال می‌کند که خوب، حالا دلمان می‌خواهد که تریاک بکشیم، هروئین - فرض کنید - چه بکشیم. نمی‌داند که این یک نقشه‌ای است که برای تو نیست، برای قم نیست، برای سرتاسر کشور است و برای فلج کردن جوانهای ماست که اینها را از کار بیندازند.
یک آدم هروئینی نمی‌تواند فکر کند در سیاست. نمی‌تواند عمل کند در اقتصاد.
نمی‌تواند اگر یک گرفتاری پیش بیاید پا شود برود در جنگ. یک آدمی که به این مواد مخدره مبتلا شده است، این از یک موجود مهمل بار آمده. همه عالم وقتی به هم بخورد این همین‌طور آنجا نشسته چرت می‌زند، یا مشغول عیاشی است. اگر از آن راه باشد، اینها از راه‌های مختلف، در این رژیم، از رژیم سابق هم بوده، لکن در این رژیم بیشتر.
در زمان این مرد (1) هم از همه بیشتر.