اطمینان به ملت، اطمینان به کشور، اطمینان به همه چیز کشور حاصل می‌شود که سرآمد همه خوبیهاست. انسان اگر چنانچه همه خوشیها را داشته باشد، لکن حال اطمینان نداشته باشد، متزلزل باشد، تمام آن خوشیها تلخ می‌شود. شما فرض کنید در یک کشتی نشستید، و همه اسباب خوشی برای شما مهیاست، یک وقت کشتی متزلزل بشود، احتمال غرق [شدن داده‌] بشود، دیگر هیچ خوشی برای شما خوشی ندارد، همه‌اش تلخ می‌شود.
یک مملکت اگر چنانچه متزلزل باشد، باز خوف این باشد که ما گرفتار امریکا بشویم، خوف این باشد که گرفتار سایر ابَرقدرتها باشیم، طُمأنینه نباشد در قلوب ما، استقلال روحی نباشد، ما قیام به پای خود نکنیم، این خوشیها دیگر طعمی ندارد. و اگر چنانچه ما مطمئن بشویم به اینکه مستقل هستیم، و خودمان هستیم، و آقابالاسر نداریم، خوف اینکه یک وقت آنها به ما هجوم بکنند، یا یک وقت آنها کارشکنی در کارهای ما بکنند نداشته باشیم، این طُمأنینه روحی، بهترین چیزی است که برای انسان هست. و من مژده می‌دهم به شما که ان شاء الله این طُمأنینه برای شما بزودی حاصل بشود.
ایجاد احساس امنیت و اطمینان در مردم
شما هیچ خوف این را نداشته باشید که این کسانی که به این ملت خیانت کردند و رفتند، دیگر برگردند. اینها دیگر برگشت برایشان نیست. و خوف این هم نداشته باشید که این قدرتهایی که چپاولگری می‌کردند در این مملکت، و مالِ این ملت را خوردند و بردند، و از بین بردند، و خود ملت حالا مواجه با یک نابسامانیهاست، اینها دوباره بخواهند برگردند. همچو خوفی به خودتان راه ندهید، با قدرت این راه را طی بکنید. و آن چیزی که من باید به شما سفارش کنم این است که باید مراکزی که دست هرکس هست؛ این مراکز دولتی، آنی که دست ارتش است، آنی که دست ژاندارمری است، آنی که دست شماهاست، این مراکز باید مراکزی باشد که اشخاصی که وارد می‌شوند در آن مراکز، ببینند که دارند در یک جایی وارد می‌شوند که آنجا مورد اطمینان آنهاست.
شما می‌دانید که سابق اگر یک بیچاره‌ای می‌خواست وارد کلانتری بشود، تا آمده‌