عمل بکند. مُهْمَلش بار بیاورند که دنیا را اگر آب ببرد این آدم را خواب می‌برد. اگر دنیا به هم بخورد این آدمی که عادت کرد برود در آن مرکز و با فلان آدم غیر عادی چه بشود این دنبال او هست. چکار دارد که مملکتش را دارند می‌برند. جهنم که می‌برند! اینطور بار می‌آورند ما را که همچه بیتفاوت، جوانهای ما را بیتفاوت بار می‌آورند که هر کاری بشود به من چه ربط دارد!
خطر جنگ علیه ایران
جوانی که باید اگر یک جا یک صحبتی شد که می‌خواهد به حیثیت کشورش، به حیثیت ملتش، به حیثیت اسلامی بر بخورد باید پا شود برود سراغ آن کار، همچنانش بکنند که از پای این منقل نتواند حرکت کند. و از پای آن پیاله هم نتواند حرکت کند. اینها آقا، نقشه است. اینها قضیه‌ای نیست که همین جوری شده است و ما خیال کنیم که خوب جوانها جوان‌اند و فلان. شما دیدید که در این قضیه، این جوانها از همان مراکز برای اینکه خدا خواسته بود و ملت قیام کرد، از آنجاها کشیده شدند به این طرف. حالا هم باید فکر بکنند که ما باز در جنگ هستیم. در جنگ سیاسی هستیم. در جنگ اقتصادی هستیم.
محتمل است جنگ نظامی پیش بیاید. جوانهای ما باید از این مراکز گریز پیدا بکنند. برای خاطر اسلام، برای خاطر ملت، برای خاطر کشور، برای خاطر حیثیت خودشان، برای نوامیس خودشان، باید اینها از آن مراکز بیایند در این مرکزهای صحیح. در تربیتهای صحیح. و خداوند ان شاء الله همه را توفیق بدهد. و من وحشت کردم از این افرادی که در اینجا عکسهاشان را نشان دادید. این مال قم هست یا اینکه مال ... من چند تا ورق دارم می‌بینم که سر تا تهش پر از عکس است. اینها یا گرفتار هستند یا آنهایند که نمی‌دانم حالا آنها هم که ...، چرا این قدر باید ما معتاد داشته باشیم، و چرا این قدر باید اینها غفلت داشته باشند از اینکه در مثل قم، آن وقت آیا جاهای دیگر چه جور باشد. ان شاء الله خداوند شما را [یاری کند].
هشدار به ملت
امیدواریم که همه ایران توجه به این معنا داشته باشند. این نکته اصیلی که من دارم‌