خاطرات تلخ ملت از مجلس دوره پهلوی
در این موقع که انتخابات را می‌خواهید شروع کنید، من با اینکه بعض مطالب را نوشته‌ام و پخش شده است، مع ذلک چون امر مهم است و من احتمال می‌دهم که یک وقت مسئولیتی به من متوجه باشد، و من برای ادای وظیفه باز چند کلمه عرض می‌کنم.
ملت ما از مجلس زمان رضاشاه و محمدرضا پهلوی، یک خاطرات تلخی دارد. من قبل از زمان رضاخان هم یاد دارم بعضی از دوره‌های انتخابات را، و حاضر بعضی حوزه‌های انتخاباتی هم بوده‌ام. از آن زمانی که من یادم است تا حالا، مجلس شورای ملی یک لفظی بوده است که بی‌محتوا. مجلس شورای ملی معنایش این است که ملت اشخاصی را خودشان تعیین کنند، و آنها هم به شور بنشینند و مصالح کشور خودشان را تعیین کنند. قبل از آمدن رضاخان، زمان احمدشاه، امر انتخابات با خانها بود و مالکین بود و گردن کلفتهای هر منطقه. آن وقت دولت آن نفوذ را نداشت. لکن شاهزاده‌هایی که دارای ملک بودند، و خانهایی که دارای قدرت بودند، و قلدرهایی که در اطراف کشور بودند، آنها رعیتهای خودشان را، مردم خودشان را با زور می‌آوردند پای صندوقها، و هرچه آنها می‌گفتند آنها هم عمل می‌کردند. در زمان رضاخان، آن وقت که قدرت پیدا کرد، و در زمان محمدرضا مجلس باز به ملت کار نداشت. مجلس شورای ملی نبود. آن اول را باید بگوییم مجلس خانها، و این را بگوییم مجلس شاهنشاهی. هم سِنایش، هم شورایش. مردم هیچ دخالتی نداشتند. و مردم هم که می‌دیدند که کاری از آنها نمی‌آید،