رحمتش کند، به من گفت که، بعد از پیروزی گفت این مبارزه ما بین ملت و دولت سه ساعت و نیم بود، سه ساعت و نیم، اینها غلبه کردند. این یک مسئله خیلی نادری است در دنیا یا غیر واقع است. آن وقت بالاتر از اینکه، دنبال اینکه شما غلبه کردید آن کارهایی که در انقلابهای دیگر می‌شد هیچ نشد. انقلاب که می‌شد، اول می‌ریختند و یک عده زیادی را، شاید گاهی یک میلیون جمعیت را می‌کشتند. اینها در این صورتی که به من داده بودند حالا یادم نیست، اما در آن بود که در انقلاب فلان یک میلیون جمعیت کشته شد، یک میلیون و نیم حبس شد، تمام مطبوعات، تمام رادیوها، تمام چیزها کنترل شد، تمام احزاب را درش را بستند. اول کاری که می‌کنند، اینهایی که احتمال می‌دهند که یک صدایی بکنند، این را خفه می‌کنند.
ایران وقتی که انقلاب کرد تقریباً تا پنج ماه به تمام احزاب و به تمام روزنامه‌ها و به تمام [اینها] اجازه داد که هرچه بخواهید بگویید. تمام راهها هم باز بود برای همه بیایند، بروند. این در دنیا سابقه ندارد. این برای این بود که این انقلاب، انقلاب اسلامی بود.
خود ملت بودند، انقلاب کرده بودند. خود ملت مسلمان بودند انقلاب کرده بودند. این جور نبود که یک کودتایی واقع بشود. یک قدرتمندی بیاید و یک قدرتمند دیگر را بیرون کند. یک امیر لشکری بیاید، یک مثلاً رئیس جمهور را از بین ببرد. این‌جور نبود.
خود این ملت بودند. همه کارها هم دست خود ملت بود. ملت ما هم مسلمان بودند و آداب اسلامی داشتند. از این جهت نه جلو گرفتند، و دولت ما هم همین‌طور آداب اسلامی داشتند نه جلو گرفتند و نه - عرض می‌کنم که - آن حرفها و آن کشتارها و اینها واقع شد. یک عده معدودی که همه می‌شناختندشان اینها چکاره بودند، یک عده‌شان فرار کردند. یک عده‌شان که اینجا ماندند اینها را گرفتند محاکمه کردند. و در حبس هم من وقتی سؤال می‌کردم می‌گفتند خیلی حالشان خوب است در حبس. جایشان هم خوب است. محاکمه کردند. هر کدام اشخاص را کشته بودند یا اینکه بساط و آنطورها کرده بودند، به جزایشان رساندند. اینها چیزهایی است که سابقه ندارد در دنیا. از آن طرف یک سال و دو - سه ماه است که از پیروزی می‌گذرد. در این یک سال و دو - سه ماه همه‌