دیدید و ما دیدیم که آن دستاوردهای فرهنگ ما، دانشگاه‌های ما چه بودند و چه اشخاصی بوده‌اند. تحصیلات چه جور تحصیلی بود و آموزش چه آموزشی بود و برای چه مقصدی بود. اگر آموزش یک آموزش مایحتاج ایران بود و برای ایران بود، ما بعد از پنجاه سال یا کمتر یا بیشتر دارای مدارس عالیه بودیم به اصطلاحشان، نباید حالا یک مریضی که یکقدری مرضش پیچیده است، اطبای اینجا بگویند که این نمی‌شود اینجا، بروند خارج. بعد از پنجاه سال، اینهمه خرجهای فوق العاده، اینهمه گرفتاریهای فوق العاده و اینهمه دانشگاهها و مدارس، ما حالا یک مریضی که یک قدری مرضش چه باشد باز باید کوچ کنیم از اینجا و برویم انگلستان یا امریکا. دانشگاه چه کرده در این پنجاه سال. اینهایی که می‌گویند که ما دانشگاه را حفظ کردیم، و ما دانشگاه را چه کردیم، خوب بیایند بگویند ببینیم که این دانشگاه در این پنجاه سالی که طاغوت بود و شما هم خدمتگزار طاغوت، چه کردید. عرضه کنید کارهایی را که کردید. عرضه کنید آن تعلیماتی را که کردید، و آن اشخاصی را که در آنجا تربیت علمی‌کردید. می‌گویید پرورش هم در کنار آموزش است. این پرورده‌های شما! این فرآورده‌های شما که در این مملکت، سرتاسر این مملکت مشغول عمل بودند، اینها وضع روحی‌شان، وضع عقیده ایشان، وضع اخلاقی‌شان چه بوده است؟ این چه بوده است که ما الآن بعد از یک سال و نیم یا یک قدری بیشتر که هی جدّیت شده است از اطراف که یک قدری اصلاح کنید امور را، حالا هم این آقای جوان بر می‌خیزند و می‌گویند که درآنجا زنهایی هستند که موجب کذا و کذا می‌شوند. و من می‌دانم که منحصر به آنجاست نیست، در وزارتخانه‌ها هم هست. و بعضی از وزارتخانه‌ها بسیار بد است. و من حالا اسم نمی‌خواهم ببرم. لکن وزیر اگر این حرفها را شنید، اصلاح کند. مرکز فحشا نیست وزارتخانه. مرکز فحشا نیست دانشگاهها. مرکز آموزش و پرورش باید باشد.
تعلیم و تربیت از دیدگاه قرآن
خدای تبارک و تعالی در یک سطر آموزش و پرورش را ذکر می‌فرماید. و در هیچ‌