تلاش عمومی در امر سازندگی
من بعد از این نهضت و انقلابی که نسبتاً الحمدللَّه به پیروزی رسید و قدم اول را ملت بزرگ ما برداشت، در این کارهایی که به دست ملت بعد انجام گرفت، از جهاد سازندگی خیلی خوشم می‌آید. هر وقت که تلویزیون نشان می‌داد که خواهرها و برادرها از همه طبقات مشغولند به یک عملی برای کشور خودشان، من خوشحال می‌شدم. باید شماها توجه داشته باشید که نگاه نکنید هی به اینکه اداره چه می‌کند، دولت چه می‌کند. آنها مشغولند، منتها نمی‌توانند آنقدری که ایران احتیاج دارد آنها عمل کنند. ایران مال خود شماست و خود شما باید او را بسازید. و اگر همه ملت در این امر، در امر سازندگی همت نکند کارها زمین می‌ماند. انتظار اینکه یک دسته‌ای انجام بدهند تا ما انجام بدهیم، یا کارشکنی یک کسی نکند، البته می‌دانید که حالا در هر گوشه و کناری برای کارشکنی مهیا هستند. این ملت است که باید این کارها را انجام بدهد. مثلاً ملاحظه کنید که سابق، در رژیم سابق که همه‌اش حرف بود، یکی هم راجع به مبارزه با بیسوادی بود و اینها وقتی رفتند معلوم شد که مبارزه‌ای نکردند. بله آن کاری که کردند این است که باسوادی را نگذاشتند ترقی بکند، نه بیسوادها را سواددار کردند. این هم اگر منتظر بشوند آقایان، ملت منتظر این بشود که دولت این کار را انجام بدهد، نمی‌تواند انجام بدهد. الآن تقریباً در صد، شاید هشتاد - من اطلاع درست ندارم - بیسواد ما داریم. یا شاید مثلاً شصت، شصت و پنج، همچو چیزهایی می‌گویند. من اطلاعی ندارم، اما می‌دانم که بیسواد زیاد