فعالیتهای اصلاحی در گِرو تشنج زدایی
من حالم مقتضی نیست که خیلی صحبت طولانی بکنم. از این جهت دو - سه کلمه صحبت می‌کنم. وظیفه ما ایرانیها و همه مسلمانها و همه کسانی که علاقه به اسلام، علاقه به کشور اسلامی دارند، این است که اولاً به بهانه‌های مختلف، با ناراحتیهای شخصی و صنفی ایجاد تشنج نکنند. امروز روزی است که اگر ایران آرامش نباشد، هیچ کار اصلاحی را نمی‌شود انجام داد. اصلاحات تابع این است که یک محیطی باشد که بشود در آن محیط کار کرد. اگر فرض کنید محیط دانشگاه، یک محیط متشنج باشد دانشگاهی نمی‌تواند در آنجا کار خودش را انجام بدهد. اگر در کارخانه‌ها تشنجی باشد آنها هم نمی‌توانند کار کنند. آنها که می‌خواهند جمهوری اسلامی تحقق پیدا نکند در این کشور، و کشور مستقل و آزاد نباشد، تشنج ایجاد می‌کنند. در هر جا به یک صورتی؛ به اسم اسلام، کارهای غیر اسلامی می‌کنند. به اسم خدمت به مستضعفین کارهای برخلاف می‌کنند. موجب تشنج می‌شوند. موجب تحصن می‌شوند. این اسباب این می‌شود که کسانی که خیّر هستند نتوانند خدمت بکنند.
باید از این چیزها خودداری بشود. هر روز تحصن نشود. هر روز راهپیمایی نشود. از اینطور امور جلوگیری بشود تا مملکت آرام بشود، و بتواند دولت یک کاری انجام بدهد.
در یک چنین کشور خرابی که همه چیزش به هم ریخته است، اگر بخواهند باز هم ادامه بدهند به این خرابیها، هیچ وقت دولت یا اشخاصی که می‌خواهند خدمت بکنند

نمی‌توانند خدمت مثبتی بکنند.
کم کاری و بیکاری ریشه وابستگی اقتصادی
من سفارشم به همه این است که از تشنجها و از تحصنها و از راه پیماییهای برخلاف خودداری بکنند. و از آن طرف هرکس در هر کاری که مشغول است، آن کار را خوب انجام بدهد کم کاری و بیکاری، سرمایه همه وابستگیهای اقتصادی است. اگر ما خودمان کار نکنیم لابد باید وابسته باشیم. اگر خودمان زراعت نکنیم باید در زراعت وابسته باشیم. اگر خودمان صنعتمان را خودکفا نکنیم در آن هم باید باز وابسته باشیم. هرکس در هر کاری که هست، آن کار را خوب انجام بدهد. کمکاری، بیکاری، وادار کردن به بیکاری، از امور [ی‌] است که برای کشور ما درست مثل سم قاتل است. کشور را به تباهی می‌کشد. بنابراین من از همه کارمندان و کارگران و کشاورزها و هرکس در هر جا مشغول یک کاری هست، تقاضا می‌کنم که آن کار را خوب انجام بدهد و قوه فعاله خودش را به کار بیندازد. آن قوه‌ای را که خدا به او داده تعطیل نکند، تا بلکه ان شاء الله به برکت اجتماع مردم، به برکت همت مردم، این کشور به پیش برود، این نهضت به ثمر برسد، و همه مملکت اسلامی بشود و همه با رفاه باشند.
و من امیدوارم که اینطور بشود. و امید این را دارم که حفظ بکنیم وحدت خودمان و آن جهت الهیت انقلاب را. آن جهتی را که همه توجه به خدا داشتید. این پشتوانه بزرگی است برای ملت شما. این را حفظ کنید. وحدتتان را حفظ کنید تا ان شاء الله این آشفتگیهای مختصری که هست به برکت همین وحدت و اسلامیت از بین برود و کشور ما کشور اسلامی و مستقل و آزاد باشد. ان شاء الله خداوند همه‌تان را تأیید کند.