نیروهای نظامی و انتظامی و خدمتگزاری به مردم
من اولاً معذرت می‌خواهم که طولانی نباید صحبت کنم و اطبّا از اصل صحبت بلکه ممنوع کردند. لکن گاهی یک قدری‌اش را اجازه داده‌اند و از شما آقایان تشکر می‌کنم که در اینجا آمدید تا یک بعضی مسائل را با هم صحبت کنیم.
شما اکثراً وضع پلیس و سایر قوای مسلّحه را، نظامی و انتظامی را در زمان سابق مطلعید، مطلعید که این قوای نظامی و انتظامی از ملت به طوری جدا بود که هیچ کدام از طبقات، چشم دیدن طبقه دیگر را نداشتند. و این نکته‌اش این بود که سران پلیس، سران ارتش و سران شهربانی و سایر قوای مسلّحه اشخاصی بودند که با کارهایی که می‌کردند و کارهایی که تحمیل می‌کردند به زیر دستان خودشان، وسایل نفرت ملت را از مطلق قوای مسلّحه فراهم می‌کردند. شما می‌دانید که وقتی که یک پلیس، یک پاسبان وارد بازار می‌شد، هم این می‌خواست به مردم یک تحمیلاتی بکند، و هم مردم می‌خواستند که از گیر او فرار کنند و نفرت داشتند از او. در عین حالی که پلیس و همین‌طور ژاندارمری و همین‌طور ارتش، اینها به حسب وضع اوّلی که وجود آمده است، این است که اینها برای کشور و برای ملت خدمتگزار باشند، نه حاکم. اصل دولت هم همین است. حتی مثل دولت حقّه حضرت امیر - سلام الله علیه - که ولیِّ امر بر همه چیز بود. مع ذلک آن حکومتی که در صدر اسلام بود، در خدمت مردم بود. اینطور نبود که حکومت بخواهد حکومت کند و مردم همین‌طور بیخود اطاعت کنند. این‌طور نبود که حکومت بخواهد به‌