اسلامی. خوف اینکه ما اگر ساده رفتار کنیم، با آن سفارتخانه‌های آنها و آن وضعی که دارد، ما در نظر آنها تحقیر می‌شویم، این خوف را در خودتان راه ندهید.
بلکه شما با عملتان تحقیر کنید آن‌طور بناها و بنیادهای ظلم و طاغوتی را. شما گمان نکنید که چنانچه به‌طور ساده عمل بکنید و سفارتخانه شما یک امر، یک جای ساده‌ای باشد، یک مرکزی باشد که از آنجا علم و دانش و اخلاق صادر بشود، شما تحقیر خواهید شد. خیر، این حرف، حرف غربزده‌هاست که خیال می‌کنند که ما اگر مثل غرب نباشیم، ما تحقیر می‌شویم. ما الآن بنا داریم که مثل غرب نباشیم، و بنا داریم وابسته نباشیم، و بنا داریم مستقل باشیم و آزاد باشیم. و الآن می‌بینید که آنهایی که، ملتهایی که تحت تأثیر تبلیغات امریکا و شوروی و سایر اذناب آنها واقع نشدند، همه آنها به نظر اعجاب و عظمت به شما نگاه می‌کنند.
عظمت انسان به لباس و کلاه و اتومبیل و - نمی‌دانم - پارک و امثال ذلک نیست. انسان یک حقیقتی است که آن حقیقت اگر بروز کند شرافتمند است، عظمت دارد. شما می‌بینید که بزرگترین افراد بشر انبیا بودند و ساده ترین از همه هم آنها بودند. در عین حالی که بزرگتر از همه بودند و همه آنها را به بزرگی می‌شناختند، در عین حال ساده ترین افراد بودند در وضع زندگی‌شان. تمام انبیا این‌طور بودند و تاریخ، همه آنها را نشان می‌دهد که با وضع بسیار ساده‌ای عمل می‌کردند. در صدر اسلام آن امر بسیار روشن است که چه جور وضع داشتند، حکومتها چه وضعی داشتند و امرای ارتش چه وضعی داشتند، و خود اشخاصی که در رأس بودند با مردم چه وضعی داشتند. در عین حالی که وضعشان آن‌طور بود که وقتی یک کسی از خارج می‌آمد در مسجد رسول الله، واین افراد نشسته بودند، نمی‌شناخت که کدام یکی اینها رسول الله هستند. سؤال می‌کرد که کدام یکی هستید؟ برای اینکه نه بالایی بود، نه پایینی بود، دور می‌نشستند. اگر حصیری هم بود یا بوریایی بود من نمی‌دانم، لکن این فرشهایی که شما خیال کنید، حتی این فرشی که شما زیرتان انداختید نبوده است. آن وقت دور هم می‌نشستند و لیکن عظمتشان، عظمتی بود که دنیا را تحت تأثیر قرار داد. عظمت انسان به روحیت روح انسان است.