الآن جنگ در ایران است و این خود دلیل بر تهاجم آنها بر ماست و اگر ما مهاجم بودیم در عراق بودیم.
بدون هیچ سابقه و بدون هیچ دلیلی با پایمال کردن تمام مواضع بین المللی، صدام اقدام به هجوم به ایران کرد، آن هم با اسلحه‌هایی که آنطور که اشخاص مطلع به من توضیح داده‌اند از اسلحه‌هایی است که تا کنون اسرائیل استفاده نکرده است و ایشان استفاده کرده است و بسیاری از پیرمردها و جوانها و کودکان ما را کشته و بسیاری از مخازن ما را خراب کرده است. البته هرکس اینچنین جنایاتی بکند و شهرها و روستاهای ما را بگیرد، آرزو می‌کند آتش بس برقرار باشد. او خورده است و برده است و ظلم کرده است و ما خسارات را بدون جهت دیده‌ایم. این امری است که اینطور امکان ندارد.
دولتها اگر می‌خواهند عملی بکنند و صلح و صفا باشد، باید با آن کسی که مهاجم بوده است و هجوم کرده است به یک مملکت اسلامی - فرضاً - اگر مسلم هم باشد باید دولتهایی که می‌خواهند صلح و صفا برقرار بشود، با او قتال کنند، تا اینکه برگردد به امر خدا. (1) برگشتن به امر خدا مجرد این نیست که از کشور ما بیرون برود؛ خسارات ایران را،

خسارات مالی ایران را - خسارات جانی قابل جبران نیست - باید جبران کند و قوای خودش را بیرون بکشد و دستش را از مملکت عراق کوتاه کند و حکومت غاصب خودش را کنار بگذارد و ملت عراق را آزاد بگذارد؛ برای اینکه سرنوشت خودشان را به دست بگیرند.
مسئله نزاع بین یک حکومت و حکومت نیست، مسئله هجوم یک بعث عراقی غیر مسلم است بر یک حکومت اسلامی و این قیام کفر علیه اسلام است و بر همه مسلمین قتال بر او واجب است. و اگر مسلمین تکلیف خودشان را عمل بکنند ما هرگز بنا نداریم که در ممکلت دیگری دخالتی بکنیم یا هجومی بکنیم. هجوم از طرف آنهاست و برخلاف میل ملت است. این حکومتها بیایند و ملت عراق را آزاد کنند و تضمین کنند آزادی ملت عراق را. ببینند که ملت عراق آیا این حکومت را می‌خواهد یا نمی‌خواهد؟
صدام انتخاباتی اخیراً در عراق پیشنهاد کرد و در مجلسشان گذراندند که هرکس مخالفت کند محکوم به اعدام است، حتی علمایی که ضد او بودند با فشار بردند و از آنها رأی گرفتند.
صدام آنقدری که به مملکت خودش جرم مرتکب شده است و آنقدری که رجال دینی و اسلامی را قتل عام کرده است، آنقدر به مملکت ما تجاوز نکرده است. تجاوز او بر ملت خودش بیشتر از تجاوز اوست بر ما. بر ما و بر شما و بر همه مسلمین واجب است که او را به جای خودش بنشانند و خساراتی که بر عراق و ایران وارد شده است از او مطالبه کنند.
ما دعوا با کسی نداریم، لکن خسارات عراق و ایران را می‌خواهیم.
ما اسلام را می‌خواهیم حفظ کنیم و با بودن این حزب در عراق، اسلام در خطر است، در خطر کفر است. و شما با کسانی که در این امر وارد هستند، از قبیل دولت ایران، مجلس ایران و رئیس جمهور ایران مذاکره کنید. آنها هم همین معنا را خواهند به شما گفت

و ما از خدای تبارک و تعالی می‌خواهیم که بین مسلمین اتفاق و وحدت باشد تا دیگران ما را نچاپند. و ما خودمان مستقل باشیم و کشور خودمان را خودمان اداره کنیم.[در پایان این دیدار آقای حبیب شطی از امام پرسید: آیا اجازه می‌دهند که عده‌ای از رؤسای دولتهای اسلامی در رأس هیأتی جهت بررسی به ایران بیایند و با شما دیدار کنند. امام در پاسخ وی فرمودند:]
برای رسیدگی به جنایات صدام، آمدن به ایران مانعی ندارد.