ممکن است یک انتقادی از باب اینکه با سلامت نفس نوشته نشده است، باعث بدتر شدن وضع شده باشد. انتقادی وضع را آرامش می‌دهد که از روی مصالح باشد و نویسنده توجه به این داشته باشد که مسئولیت الهی دارد و پیش خدا مسئول است. کسی که قلم به دست می‌گیرد بداند که مورد سؤال قرار می‌گیرد که اینکه نوشتی چه بود. انسان از خودش همیشه غافل است، نمی‌تواند ادراک کند که چه کاره است. ممکن است چهل پنجاه سال یکی فکر کند که برای خدا کار می‌کند و آن که به او القا می‌کند شیطان باشد.
مجله [در آوردن‌] مسئولیتی بزرگ دارد؛ هم پیش خدای تبارک و تعالی، هم پیش مردم. ممکن است اینها مملکتی را به تباهی بکشانند، اگر کوشش نکنند در اینکه اصلاح کنند. و اگر آن که می‌نویسد از روی صلاحدید و مبانی غیر نفسانی و رسوا نکردن مسلمان و این‌طور مسائل باشد، مجله‌ها مفید خواهند بود و مردم رو به تباهی نمی‌روند.
وظیفه نویسندگان در اصلاح اخلاق جامعه
من نمی‌رسم که همه مجلات را بخوانم، اما گاهی می‌بینم که بعضیها انحراف دارند.
خود آنها که مدعی هستند که ما در راه اسلام قدم برمی‌داریم، باید بدانند که این قلمها بسیاریشان با اسم اسلام است و نه برای اسلام. این عهد بزرگی است به دوش شما؛ مسئولیتی بزرگ است. و بدانید که یک روز از باب این مسئولیت سؤال خواهد شد و آن وقت چیزی پنهان نخواهد ماند، دل شما علیه شما شهادت می‌دهد، دست شما علیه شما شهادت می‌دهد، خود اعضا بر ضد انسان، اگر خلاف کرده باشد، شهادت می‌دهند.
خصوصاً شما که نشریه‌ای برای جوانها منتشر می‌کنید، باید بدانید که اگر دو هزار مجله چاپ کنید لا اقل، پنج هزار نفر این مجله را می‌خوانند ویک عده کثیری آن را مطالعه می‌کنند. اگر تیراژ روزنامه‌ای دویست هزار باشد، پانصد هزار نفر آن را مطالعه می‌کنند؛ اگر انحراف باشد، پانصدهزار نفر را منحرف می‌کند. و این مسئولیت کوچکی نیست. این غیر از معصیتی است که در خانه است؛ آن هم معصیت است، اما نه به بزرگی این. هرچه تیراژ شما بیشتر باشد، باید بیشتر توجه به اصلاح آن بکنید. آنها که می‌گویند [برای‌] تیراژ