سلطه پیدا کردند و یک نفر قُلْدر را حاکم کردند و مسلَّط کردند بر کشور، می‌توانند بهره برداری خودشان را [بکنند] و نتایجی که از سلطه بر یک کشوری است می‌توانند آنها آن را به ثمر برسانند. و لهذا ملت ما تجربه کرد این معنا را، این واقعیت را، که با وحدت کلمه و وحدت مقصد غلبه کرد بر همه قدرتهایی که پشتیبانی می‌کردند از شاه مخلوع ایران، و بعدش از جانشین منحوس او و بعدش هم از آن کسی که به نخست وزیری غیر قانونی منتخب شد. (1) فهمیدند که هیچیک از این قدرتها نمی‌توانند در مقابل ملت که یکپارچه است - در 22 بهمن ثابت شد که ملت یکپارچه [است‌] ملتی که مقصدشان یک مقصد الهی است، نه مقصدشان یک مقصد مادی صرفاً، و همه‌شان با هم یکصدا هستند، یک مقصد هستند - نمی‌توانند که بر این ملت غلبه کنند، و دیدند که ملت غلبه کرد بر همه آنها. و آن کسی را که آنها همه قدرتهای خارجی - چه ابر قدرتها، چه وابستگان به ابر قدرتها - می‌خواستند او را نگاه دارند نتوانستند نگاه دارند.
ارزشهای 22 بهمن ماه
وقتی دیدند ملت همه می‌گویند که ما رژیم فاسد طاغوتی را نمی‌خواهیم، آنها تسلیم شدند و آن آدم را از اینجا بردند. و شما بیرونش کردید از اینجا. این یک درسی است برای ما در طول تاریخ که اگر ما بخواهیم مقاصد خودمان را، کشور خودمان را به آن طوری که می‌خواهیم برسانیم؛ یعنی به ثمر برسانیم نتیجه این همه خون و این همه علیل و این همه رزمنده، باید همه با هم باشیم. این یک درسی است که ما از 22 بهمن فرا گرفتیم.
و باید این درس را با تمام قوا دریابیم؛ و با تمام قوا حفظ کنیم این را. 22 بهمن باید سرمشق ما باشد در طول زندگی؛ و برای نسلهای آینده که همه آنها 22 بهمن را، که غلبه ایمان بر کفر و الله بر طاغوت و اسلام بر کفر بود، باید حفظ کنند و بزرگ بشمارند. بزرگ بشمارند روزی را که خدای تبارک و تعالی بر ملت ما منّت گذاشت و این ملت را یکپارچه کرد، وملت را غلبه داد. ما از تمام نیروهای مسلّح - چه نیروهای نظامی و انتظامی‌