می‌دانند، چرا صحبتی در کار نیست؟ اگر علاقه به کیان اسلام، علاقه به قرآن کریم، علاقه به حرمین شریفین دارند، چرا امروز که دارد این معالم دینی زیر پا گذاشته می‌شود و تهدید می‌کند اسلام و قرآن و حرمین شریفین را، صحبتی نمی‌کنند؟ چرا باز کمک می‌کنند؟ چه شده است اینها را که در حضور آنها این مصایب واقع می‌شود و در محضر همه اینطور جنایتها واقع می‌شود و علاوه بر اینکه سکوت کرده‌اند تأیید می‌کنند، باز هم قرارداد کمپ دیوید (1) را می‌خواهند تأیید کنند، باز هم طرح فهد (2) را می‌خواهند تأیید کنند، باز هم اسرائیل را می‌خواهند بشناسند؟ این فاجعه‌ها را باید ما با کی در میان بگذاریم؟ با دولتهایی که چشم و گوششان را بسته‌اند و بدون اراده تسلیم امریکا شده‌اند؟ با ملتهای مظلومی که تحت فشار این دولتها دارند جان می‌دهند؟
لزوم بیداری و اتحاد ملتها
باید با ملتها در میان گذاشت؛ همان طوری که در ایران، ملت ایران بود که فاجعه‌ای که برای اسلام به دست امریکا و سرسپردگان او - که رژیم منحوس پهلوی است - پیش می‌آمد، همین جوانهای ایران بودند و همین ملت ایران بود و همین ارتش ایران بود و همین نیروهای دریایی و هوایی و زمینی ایران بود و همین سپاه پاسداران ایران بود و همین جوانهای بسیج و عشایر ایران بودند که با هم وظیفه فهمیدند، بیدار شدند و با هم مشتها را گره کردند و با مشت، تانکها را از صحنه بیرون کردند. تا ملتها یک همچو بیداری پیدا نکنند و تا ملتها یک همچو انسجامی پیدا نکنند، باید بدانند که محکوم به حکومتهای فاسد و محکوم به امریکای جنایتکار و سایر ابرقدرتها هستند. با داشتن آنهمه ذخایر، آنهمه امکانات، که اگر یک هفته نفت خودشان را به روی این جنایتکارها