انا للَّه و انا الیه راجعون
در سالروز قدس سال 1361 غم انگیزترین و دردناکترین روزها را می‌گذرانیم و اسفناکترین و مصیبت بارترین ایام را پشت سر می‌گذاریم. نه فقط غم و درد برای شهدای بی پناه و بیگناه لبنان مظلوم، و نه فقط أسف و مصیبت از حمله دامنه‌دار اسرائیل جانی با بمبهای خوشه‌ای و آتشزا به ساکنین عرب و مسلمانان بیروت، که موجب شهادت و آسیب هزاران پیر و جوان و زن و مرد و کودک بیگناه بی‌پناه شده است، و نه برای نقشه‌های شوم امریکای ابر جنایتکار، و نه برای هدم اساس اسلام در ایران و سایر کشورها، و نه برای کمکهای مادی و معنوی مصر و اردن و دیگر هم قطارانشان به دو جنایتکار افسار گسیخته «بگین» و «صدام»، که اینان خوی درندگی و جنایتکاری دارند و زندگی و حیات مادی آنان بستگی به تجاوز به حقوق ملتها و مستضعفان جهان دارد، و تحت ستم قرار دادن و سرکوبی ملتهای مظلوم از افتخارات آنان است؛ و نه برای تجاوز بی رحمانه صدام عفلقی و حزب بعث عراق به کشور اسلامی ایران و کشتار هزاران کودک، پیرزن و پیرمرد، و به ویرانه بدل کردن شهرهای آباد و سرسبز عرب نشین و فارس نشین ایران، که این حزب مشرک نمی‌تواند اسلام را تحمل کند و برنامه آن براندازی اسلام و هواداران آن است. مصیبت و تأسف و غم و درد برای ابتلای مسلمانان به این حکومتهای خودفروخته و دلباخته به ابرقدرت امریکا و چشم بسته به فرمان‌