چشیده است و پیرو مولای خود امیرالمؤمنین و اولاد عظیم القدر او که شهادت را فوز عظیم می‌دانسته و در محراب شهادت و میدان نبرد ندای فزت و رب الکعبه را سر می‌دادند از سازمانهای نوکر ابرقدرتها نمی‌هراسد. ملتی که ابرقدرت امریکا را از کشور بقیة الله - ارواحنا لمقدمه الفداء - با ذلت و خواری راند و نفت و خزائن خود را از حلقوم آن بیرون کشید، از طبلهای تو خالی سازمانهای ساخته آن نمی‌ترسد. و این ملت و دولت پیرو آن، همان گونه که کراراً اعلام نموده‌اند، خواستهای مشروع خود را از صدام و حزب عفلقی می‌گیرند، و برای احقاق حق مشروع خود به هر اقدامی دست می‌زنند «بَلَغَ ما بَلَغْ».
و اما تکلیف ملتها در آستان روز قدس و آستان سالروز شهادت بزرگ انسان تاریخ بشریت آن است که در اجتماعات و راهپیماییهای خود از دولتهای خویش به‌طور جدی بخواهند که با قدرت نظامی و سلاح نفت در مقابل امریکا و اسرائیل به مقابله برخیزند، و اگر گوش نکردند و اسرائیل جنایتکار را که تمام منطقه حتی حرمین شریفین را تهدید می‌کند و هم اکنون عمق خواسته‌های او واضح شده است، تأیید کردند، با فشار و اعتصابات و تهدید، آنان را مجبور به عمل کنند. در حالی که اسلام و اماکن مقدسه آن مورد تهدید به تجاوز قرار گرفته هیچ فرد مسلمانی نمی‌تواند در مقابل آن بی‌تفاوت باشد. و آنچه در این موقع که اسرائیل تجاوز گسترده به بلاد مسلمین نموده و مسلمانان بیگناه و بی‌پناه را به خاک و خون کشیده است دولتهای منطقه انجام می‌دهند جز یک کلام بی‌محتوا و سازشکارانه نیست. و مصیبت بارتر آنکه از دست اسرائیل به امریکا - جنایتکار اصلی - پناه می‌برند؛ و در حقیقت از خوف مار به اژدها روی می‌آورند، و با داشتن ابزار مقابله با آنان حاضر به یک کلمه خشن یا یک تهدید نیستند. و با این وضع باید همه حاضر برای محو و نابودی شوند و در طول زندگی خود به هر ذلتی تن در دهند.
ایران همان گونه که اعلام کرد جز از راه عراق و برکناری حکومت حزب بعث نمی‌تواند اقدامی مؤثر کند، و پس از حصول خواسته‌های مشروع خود داوطلب است که خیلی بیشتر از حال در کنار سایر مسلمانان و بویژه ملتها و دولتهای عربی در نبرد با اسرائیل تشریک مساعی نماید، و به عنوان یکی از قدرتهای بزرگ مسلمان منطقه با قدرتهای‌