آنجا اجرا بکنند و اسرائیل را وادار کردند به اینکه آنطور جنایتها را بکند تا اینکه آن طرحهایی که به نفع امریکاست و همه کشورها را اسیر امریکا می‌کند، بیشتر از آنچه که هستند، آنها اجرا بشود. خوب، این ملتهای اسلام، این دولتهای - به اصطلاح - اسلامی، تا کی می‌خواهند این ذلتها را تحمل کنند و این تحقیرها را بپذیرند؟ تا کی اینها توجه به این ندارند که زندگانی شرافتمندانه بهتر از این زندگیهایی است که در پارکها باشد و شرافتمندانه نباشد؟ اینها به خود بیایند، توجه کنند به این مسائل. و اگر طرح «کمپ دیوید» و همین‌طور امثال او برای شناسایی اسرائیل، اینها به آن رأی بدهند، هر یک از اینها که رأی دادند، یک وقت تکلیف شرعی برای ما می‌شود به اینکه با آنها یک معامله دیگر بکنیم.
علاقه مندی ملت ایران به عراق
ما نمی‌خواهیم با کسی جنگ بکنیم. شما می‌بینید که ما با عراق جنگ نداشتیم. ملت عراق ملت خود ماست، آنقدر که ما علاقه به عراق داریم! در عراق مرکز تشیع است. در عراق مرکز امیرالمؤمنین است، مرکز حسین بن علی است، مرکز سایر ائمه است، ملت اسلامی است. ما علاقه داریم به عراق؛ همان طوری که علاقه داریم به ایران به اعتبار اینکه اسلام است، آنجا هم علاقه داریم به اعتبار اینکه یک کشوری اسلامی است و مرکز اولیای خداست. ما هیچ وقت بنای بر این نداشتیم که به عراق یک صدمه‌ای وارد کنیم و تا کنون هم هرچه به من گزارش داده شده است - تقریباً - این بوده است که به مردم عراق تعدی نشده است.
اما ما چه بکنیم با یک همچو فاسدی (1) که هم عراق را دارد به تباهی می‌دهد و هم ایران را به خیال خودش؟ ما چه کنیم با یک همچو آدمی که از اول می‌گوید که ما با رژیمی که زرتشتی هستند - نمی‌دانم - مجوس هستند، یک رژیمی که همه‌اش صدای «الله اکبر» است، [مقابله می‌کنیم؟] همه آن بناهایی که در عراق، بناهای اسلامی که در