مسائل اجتماعی ایران را، مسائل اسلامی ایران را ببرند و به همه ملتها عرضه کنند که ایران توانست در مقابل طاغوت، آن هم طاغوتی که از همه این طاغوت بچه‌ها بالاتر بود بایستد و او را از کشور خودش بیرون کند، و به جای او اسلام را جانشین کند. همان طوری که ایران با توده‌های ملت توانست این کار را بکند و روحانیون و نویسندگان و گویندگان مبدأ این امر شدند، آقایان هم هرجا بروند همین امر را بگویند؛ مردم را بیدار کنند، مردم را هوشیار کنند، بفهمانند به مردم دردها را و بفهمانند راه درمان را. مجرد اینکه آقایان در یک مجلسی یا در مجالسی بنشینند و پیش خودشان نطق کنند و چیز بنویسند این کافی نیست، خوب است ولی کافی نیست. باید این مسئله در اسلام، در همه ممالک اسلامی پخش بشود؛ مطالب ایران پخش بشود در مقابل همه بلندگوهایی که الآن از اسلام ترسیده‌اند و می‌بینند که ایران می‌خواهد که اسلام را در خود و در سایر بلاد اسلامی عرضه کند و ترویج کند؛ در مقابل همه بوقها که ایران را می‌کوبند و همه گویندگان که ایران را اسلامی نمی‌دانند، و ایران را مملکت اختناق می‌دانند، مملکت آدمکشی می‌دانند، مملکتی می‌دانند که بچه‌ها را می‌کشند و زنهای آبستن را. و این نیست جز اینکه از ایران ترسیده‌اند و می‌خواهند ایران را بکوبند پیش مسلمین. ائمه جمعه‌ها که در همه بلاد هستند و تشریف آورده‌اند اینجا و اوضاع ایران را دیدند، و امید است که به بعض از بلاد دیگر هم سفر کنند؛ و چنانچه سفر کنند به خوزستان و آن همه جنایاتی که امریکا در خوزستان کرده است و آن همه جنایاتی که عمال امریکا در بلاد عرب نشین ایران کرده است به اسم عجم ببینند آقایان، و ببینند که طرز تفکر آن آخوندهای درباری چیست و طرز تفکر آن سلاطین جور چیست؟ باید عمل کرد، گفتار تنها فایده ندارد، عمل لازم است. مسلمین باید در میدان بیایند، در صحنه بیایند، علمای اسلام باید در صحنه بیایند؛ همان طوری که علمای کشور ما آمدند و نتیجه گرفتند باید مسلمین را آنها در صحنه بیاورند، باید با تبلیغات، مسلمین را در صحنه نبرد بیاورند که دست عمال دولتهای بزرگ را کوتاه کنند یا آنها را خاضع کنند در مقابل اسلام.
من اگر بخواهم همه گرفتاریهای مسلمین و راه‌های آن را بگویم؛ نه احاطه خیلی دارم‌