تعالی عذرها منقطع است؛ راه را باز کرد، موانع را برطرف کرد، دشمنان را کنار گذاشت و میدان را برای فعالیت باز کرد. و ما در این کشور، اسلام، در این کشور احتیاج به بسیاری از چیزها دارد که آنها که می‌توانند این احتیاج را رفع کنند و شایسته هستند، برای آنها عذری نیست که وارد نشوند.
لزوم تصدّی امر قضاوت بر روحانیون
امروز ما قاضی لازم داریم. قضاوت، شما می‌دانید که در طول مدت سلطنت، به دست روحانیون نبود که به حسب احکام اسلام مختص به آنهاست. قضاوت به یک صورت مشوه درآمده بود و قاضی یک آدمی بود که به حسب اکثر که به درد هیچ چیز نمی‌خورد «سیّما قضا». (1) امروز قضاوت احتیاج دارد به افراد، به افراد حوزه‌های علمیه هرجا که هست، قم، مشهد، آذربایجان، هرجا که حوزه علمیه هست، اصفهان. علما و مدرسین حوزه‌ها باید قاضی تربیت کنند و این یک واجب کفایی است برای همه.
قضاوت یک واجب کفایی است که اگر کسی بتواند انجام بدهد و به زمین بماند این امر، معاقب است. اینکه «من حالا حالش را ندارم، قضاوت امر مشکلی است» این حرفها عذر نیست. باید همه افرادی که خودشان را شایسته می‌دانند بیایند و این امر بزرگ را و این امر زمین مانده را از زمین بردارند، این بار را از زمین بردارند. و گویندگانی که هرجا ما داریم، در سرتاسر کشور، چه گویندگانی که از طبقه روحانی هستند و اهل منبر، و چه گویندگانی که از سایر طبقات هستند، و نویسندگان در هر جا که هستند، چه در حوزه‌های علمیه و چه در دانشگاهها و چه در سایر جاها هستند، باید با گفتار خودشان و نوشتار خودشان به این کشور خدمت کنند. عذر نیست برای آنها که چون من وارد یک شغلی نیستم پس نویسندگی هم نکنم. شغل، امروز یک امری است که برای آن اشخاصی که شایسته هستند و ایران احتیاج به آن شغلها دارد، واجب کفایی است. واجب کفایی آن است که به همه واجب است و چنانچه ترک بشود، همه معاقب هستند؛ لکن اگر یک عده‌ای قیام‌