ندیدیم. این‌طور که یک میلیون، یک میلیون می‌ریختند دریا، ما ندادیم این‌طور چیزها را و آن هم برای همین بود که مردم در کار بودند، اسلام در کار بود، این مردم یک راز رساندند. من این حدیثی که وارد شده، گاهی وقتها به این، همین امثال محمدرضا حمل می‌کنم که لا یَزالُ یُؤَیَّدُ هذَا الدّینُ بِالرَّجُلِ الْفاجِر (1) این رجل فاجر وقتی که کار را رساند به آنجا، یکدفعه انقلاب حاصل شد. این تأیید است دیگر، تأیید دین است، عکس العمل است این، آن کاری می‌کند که عکس العملش یک همچو مطلبی می‌شود، و این از اوضح مصادیق بود که این، آن رجل فاجر (2) بود که تأیید کرد رژیم را به این معنا، که با کار بدش و با ظلمش و با ستمش انفجار حاصل کرد و مردم فهمیدند همه به اینکه این رژیم، رژیمی نیست که بشود به آن دل بست. این رژیمی نیست که بتواند خدمتگزار باشد؛ او می‌خواهد غارت کند، می‌خواهد از بین ببرد. وقتی مردم فهمیدند این معنا را، از اعمال خودشان فهمیدند، انفجار حاصل شد. و بحمدالله پیروز شدید در یک مدت کمی و با یک ضایعات کمی، و آن چیزی که بردید ارزشش در دنیا زیاد است، و آن این است که اسلام را آوردید؛ اسلام را آوردید در ایران. حالا هر که هم، هر چیزی می‌خواهد بگوید بگوید، به ما چه ربطی دارد. برای ما همه می‌گویند، برای شما هم بگویند. مثلاً برای من می‌گویند که، از این خارجیها یک وقتی نوشته بودند، چه کردند که خودش دیگر کاری از او نمی‌آید، این اطرافیها دارند اداره می‌کنند او را، آن اطرافیها را من تا حالا نشناخته‌ام که او هی دارد به من می‌گوید - عرض می‌کنم که - یا فلان آدم یا فلان آدم در او تأثیر دارد، حال آنکه اگر مرا آنهایی که شناخته‌اند می‌دانند که من آنی که باید انجام بدهم تحت تأثیر واقع نمی‌شوم، انجام می‌دهم. اگر من بنا بود که تحت تأثیر واقع شده بودم، از اول بنا بود نباید اصلاً وارد بشوم در کار، با اینکه آن قدر به من خیرخواهی کردند الی ما شاء الله. خوب، من در پاریس هم که بودم خیرخواهی زیاد می‌شد که کشته می‌شود، چه می‌شود، شلوغ می‌شود، چه می‌شود، پیش هم نمی‌رود، از اینها، لکن ما دیدیم که‌