کردها یا همفکری عراق با آنها اگر راست باشد، این دیگر مسئله‌ای نیست، خوب آنها آمده‌اند می‌خواهند مملکتشان را نگذارند که چیز بشود، آنی که مسئله است این است که کرد ایران چرا؟ اگر مسئله‌ای است که آنها می‌گویند تجزیه طلبند، خوب کردهای فاسد ما بیشتر هستند، چی شد که همه عالم سنگینیشان راانداخته‌اند روی ایران که این ایران است که کردها را چه می‌کند و چه، چقدر می‌کشد. و این فاسدهایی که در خارج نشسته‌اند و نسبت به کردهای ایران سینه چاک می‌کنند، اینها چطور شد که راجع به قضیه کردهای عراق و کردهای ترکیه صحبتی این قدرها ندارند، اگر باشد هم یک کلمه‌ای می‌گویند و می‌گذرند. این گرفتاریهایی که بشر به آن مبتلاست این نحو گرفتاریهاست، اینطور حق کشیهاست که سرتاسر عالم را فرا گرفته است، و اگر چنانچه یک منجی برای این بشر پیدا نشود - و ان شاء الله امیدوارم که بزودی پیدا بشود و خداوند منجی بزرگ را به داد بشریت برساند - اگر دیر بشود اصلاً هلاکت در بین همه‌شان یک امر ساری عمومی می‌شود. یک دسته بیچاره مظلوم در سرتاسر دنیا زیر لگد دارند پایمال می‌شوند، از هیچ جا خبری نیست که راجع به آنها صحبتی بشود. در امریکا آن قدر مظلومین دارند پایمال می‌شوند، اصلاً راجع به امریکا صحبتی نیست که این چرا این کار را می‌کند.
در شوروی هم آن قدر مظلومین پایمال می‌شوند، صحبتی از آن هم نیست. در منطقه هم همین‌طور، آن قدر دارند پایمال می‌کنند مردم و ملتهای خودشان را، آن هم صحبتی نیست. این فقط اینجاست، ایران است که حکومتش دارد اختناق ایجاد می‌کند و مردم همه شان مخالف با حکومت هستند، لکن سرنیزه است که اینها را حاضر کرده و اینها می‌آیند در خیابانها، که این در دنیا باید اسم این را چی گذاشت؟ آنی که قلم دستش می‌گیرد و اینها را می‌نویسد، باید چه اسمی رویش بگذاریم؟ آنی که دستور می‌دهد به این رسانه‌ها و همه را هماهنگ می‌کند، یک وقت می‌بینی از همه جا یک صدا بلند می‌شود، این را باید چی اسم بگذاریم رویش که اینها چی می‌گویند؟ اینها چه جور جمعیتی هستند؟ بافت مغزی اینها چه جور است؟ این گرفتاری‌هاست که جمهوری ما در این چند سالی که تحقق پیدا کرده است داشته و مجلس هم داشته و همه دولت و دیگران هم داشتند. چنانچه این‌