(1)- نامه‌ای دیگر نیز از این دختر خانم دانش آموز به دفتر امام خمینی رسیده است که نشانه احساسات پاک نسل نوجوان انقلاب نسبت به رهبر و پیشوایشان امام خمینی است:«به نام خداوند بخشایشگر و مهربان.
خدمت رهبر عظیم الشأن انقلاب، نایب امام، بنیانگذار جمهوری اسلامی و پدر عزیز و مهربان
سلام، سلامی که از یکی از شهرهای ایران زمین، از راه‌های پرپیچ و خم به سوی جماران پرواز می‌کند. ای جماران پذیرا باش سلامم را که از فرسنگهای پر فراز و پر نشیب، از شهر حزب الله پرور، از شهرستان شرف و حرمت، از شهرستان بهشهر به سوی شما پرواز می‌کند.
سلامی را که فرستادم آن مقاومت و آن لیاقت و آن شهامت را در خور خود نمی‌بینم مستقیماً به امام اهدا کنم. ای جماران، تو گواه باش و واسطه‌ای باش برای من تا این سلام من که از دل پر از درد و ناله است، اماما پذیرا باش.
جماران، ای رهبر و عاشقان لقاء الله و امام عزیز، این بار جرأت گرفتم و به پیر جماران، به پیر بزرگوار، به اسوه امام زمان و نایب برحق این قلب تپنده 36 میلیونی و این امید امیدواران، این طبیب دردمندان، سلام عرض می‌کنم. سلام بر تو که امید تمام فرزندان پدر از دست داده و غمخوار مادران گریانی. می‌دانم که این ضربه‌های منافقین خلق به این قیام، یعنی انقلاب اسلامی اصلاً اثری بر ساقط کردن روحیه شما ندارد، به هر حال خدمتگزارانی را از ما جدا می‌کنند و به لقاء الله می‌پیوندند، این بار دست کثیف جنایتکاران امریکا از آستین گروهک ضدخلق بیرون آمده و جمعی از مظلومان جنوب تهران را زیر چکمه‌های امپریالیستی له کرده‌اند تسلیت و تبریک به شما عرض می‌کنم و به پیشگاه ولی عصر امام زمان منجی عالم بشریت. ای امام، تبریک به شما گفتم شاید صحبتی با شما کرده باشم، این صحبت شاید دارویی باشد تا قلب ضعیفم را مداوا کند تا از پای در نیاید.
اماما تو چگونه‌ای و کیستی که با یادآوری نام تو دل آرام می‌گیرد و تمام دردها و رنجها از بین می‌رود. همان طوری که قرآن کریم می‌فرماید: «الا بذکر الله تطمئن القلوب». همانا دل با ذکر خدا آرام می‌گیرد. دل هم با ذکر خدا آرام می‌گیرد و هم با سخنان دلنشین شما دل آرام می‌گیرد. اماما من نمی‌دانم که چگونه شما را وصف و ستایش کنم، لیاقت آن را ندارم. اماما، ای نایب مهدی - ای یاور مهدی - ای همرزم مهدی! تو چگونه رهبری هستی که با مشت خالی اسلام را به پیروزی رساندی؟.
امام، ای امام من! ای روح من! ای هستی‌ام! من افتخار می‌کنم که چنین رهبری دارم و بس.
ای امام من! برخود می‌بالم و می‌نازم و افتخار می‌کنم که چنین محبوبه‌ای دارم. ای امام من! تو را با چشم پدر می‌نگرم و فکر می‌کنم که شما را در مقابل خود با غرور و پیروزی نظاره می‌کنم و یکباره بر آن چهره تابناک شما بوسه زنم و لبان خشکیده‌ام را از چهره عطار شما طراوت بخشم و روحیه تازه از آن بدن مملو از علم شما کسب کنم و خود را به سوی لقاء الله سوق دهم. باز هم افتخار می‌کنم ما جوانمردان تاریخ هستیم زیرا همچنین رهبری داریم. قلم قادر به نوشتن و کاغذ قادر به جای دادن آن صفات نیکو و آن چهره تابناک شما نیست.
ای امام! هر وقت دلم گرفته است به آن تصویر تابنده‌ات و آن چهره زیبایت نظاره می‌کنم و امید آن دارم که روزی شما را با غرور و پیروزی در آغوش گیرم ولی صد افسوس چنین سعادتی را ندارم، میلیونها افسوس.
ای امام! تنها خواهشی که از شما دارم این است که شما را به مهدی‌ات، به یار و یاورت، غمخوار و مونس و همدستت، و به محبوبه‌ات (الله) قَسَمَت می‌دهم که‌ای امام، ما را دعا کنید، این ملت عزیز و شریف را دعا کنید و از محبوبه‌ات بخواه که ما را ببخشد و ما را کمک کند تا زیر چتر ستمگران و گروهکها گام برنداشته بلکه روز به روز به طرف محبوبه گام برداریم. عاشق امام قائم و عاشق شما. و رزمندگان را دعا کن؛ شما را دعا می‌کنیم: خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی، تو را به جان مهدی خمینی را نگهدار. جواب نامه را لطفاً ارسال فرمایید.
- دوستدار حقیقی شما، زهرا غزائیان - خدا نگهدار شما.»

(1)- مرقومه امام خمینی بر روی عکس شهید نوشته شده است.