است که آن کسی که در آنجا، در آن نقطه قدرت دارد، این قدرت دارد عقل ندارد، قدرت دارد انسانیت ندارد. این عقلی که من عرض می‌کنم آن عقلی است که «ما عُبِدَ بِهِ الرَّحْمن» (1) والّا - تدبیر - شیطنت و تدبیر را اینها هم دارند. اما آن عقلی که عقل سالم باشد و بتواند انسان را به ارزش‌های انسانی برساند ندارند. مجرد دانشمند بودن به یک معنا، این فایده ندارد. ممکن است که یک کسی دانشمند بسیار بزرگی باشد لکن آن عقل را نداشته باشد، دانش خودش را صرف فساد بکند، صرف تباه کردن ملت‌ها بکند. اینها دارند قدرت خودشان را صرف می‌کنند در اینکه ملت‌ها را تباه بکنند، تحت ستم بکشند. از آن قدرت‌های بالا هم که پایین بیاییم شما ملاحظه می‌کنید که در محیط این منطقه صدام چه می‌کند و اسرائیل چه می‌کند. کارهایشان شبیه به هم است. صدام در جنگ شکست می‌خورد، در جنگ هر وقت شکست خورد یک صدمه‌ای به مردم عادی و به مظلومین و به زن و بچه مردم وارد می‌کند. من همین دو روز منتظر بودم که این به واسطه این صدمه‌ای که خورده، و این صدمه هم بزرگترین صدمه‌ای بوده است که تقریباً در طراز بزرگترین صدمه بوده است که خورده است، این تلافی‌اش را سر مظلومین در آورد، سر بهبهانی‌ها و - عرض می‌کنم که - دیگر جاهایی که هستش، این چند شهری که اخیراً در آنها موشک انداختند، این مورد انتظار ما بود، برای اینکه امثال این را ما از او دیده بودیم. اسرائیل هم یک نفر که معلوم نیست الآن که این عده کی بودند، البته عده‌ای بودند که می‌خواستند انتقام از اسرائیل بکشند، آن محل کثافتکاری آنها را منفجر کرده‌اند، دنبالش شروع کرده است مظلومین را کوبیدن، عده کثیری از مظلومین را به قتل رسانده است. این اینجا شکست می‌خورد مظلومین را از دور می‌زند، آن آنجا انفجار حاصل می‌شود و سیلی می‌خورد از همان مظلومین، که معلوم نیست الآن از چه طایفه‌ای هستند، چه اشخاصی هستند، در عین حالی که خودشان هم می‌گویند باز معلوم نشده است کی است، ولیکن طیاره‌ها را می‌فرستند و هر جا را که این مظلومین هستند می‌کوبند.