شما پزشکان در خارج نگاه کنید و ببینید که اینجا از حیث پزشک کمبود هست. همه جا ما کمبود داریم از حیث پزشک متخصص، و شماها متخصص باشید و از این آب و خاک هم باشید و از این آب و خاک هم پدران شما ارتزاق کردند و خود شما و حالا بی تفاوت باشید و در خارج بنشینید و نگاه کنید تا مریض‌های اینجا و آنهایی که در جبهه‌ها معلول شدند، در جبهه‌ها آسیب دیدند، در رنج باشند و شما وجدانتان آرام باشد؟ گمان ندارم که اگر یک ساعت فکر کنید وجدان شما حاضر بشود که آنجا باشید، ولو با رفاه زیاد. مردم در اینجا بحمدالله، بهداری در اینجا مشغول خدمت هست و راجع به جبهه‌ها از قراری که گفته می‌شود بسیار خدمت کرده‌اند و مورد تقدیر هستند.
مسئولیت زیاد در عین ارزنده بودن خدمت
و همین‌طور امیدوارم که وضع بیمارستان‌ها هم بهتر از حالا بشود و توجه زیاد به بیمارستان‌ها بشود. اینطور نباشد که یک بیماری در یک بیمارستان وارد بشود و او را نپذیرند. اینها از اموری است که با وجدان انسان مخالف است، با انصاف مخالف است، با رضای خدا مخالف است، باید خیلی توجه به این مسائل بکنند. یک مریضی که می‌آید در یک بیمارستانی، این احتیاج دارد که می‌آید در این بیمارستان، اگر از همان دم در یک وقت خدای نخواسته، گفته بشود که اینجا نمی‌شود، از اینجا برود جای دیگر، آنجا هم بگویند اینجا نمی‌شود، و خدای نخواسته در همین رفت و آمدها تلف بشود، به عهده آن اشخاصی است که این کارها را می‌کنند. خیلی باید شما مواظب باشید. در عین حالی که خیلی خدمت شما ارزنده است، خیلی خدمت شما پیش خدا ارزش دارد، در عین حال مسئولیت هم زیاد دارید. باید شما این مسئولیت را با کمال دقت، توجه به آن بکنید.
و امیدوارم که موفق بشوید که بتوانید خدمت بکنید به این مظلومین و خصوصاً اینهایی که از جبهه‌ها می‌آیند و سلامت خودشان را برای شماها از دست داده‌اند، و می‌بینید که این ابرقدرت‌ها با مسلمین دارند چه می‌کنند. ما باید خودمان به فکر خودمان باشیم، در هر چیز باید خودمان به فکر خودمان باشیم و می‌توانیم. در امور بهداشتی و بهزیستی و اینها