ملت‌اید، خودتان ملت‌اید، اتکا به ملت است. وقتی اتکا به ملت شد دیگر انسان نمی‌ترسد از اینکه حالا اگر من این کار را بکنم این - فرض کنید - سفیر به وزارتخانه می‌گوید که من را تأدیب کنند. این خودش هم که نمی‌تواند. حالا این طوری شده است.
شما این را باید غنیمت بدارید و ما هم غنیمت، برای اینکه حفظ کنیم این سنت الهی را که به دست ما دادند ما برای آتیه درست بکنیم. حالایش را من خاطر جمعم که خوب است ان شاء الله. البته همچو نیست که صددرصد، اما شماها در صدد برآیید که صددرصد خوب باشد، لکن مهم آتیه است.
برای نسلهای آینده
مهم این است که حکومت در ایران جوری باشد که وقتی منتقل شد به آتیه، نتوانند به این زودی تغییرش بدهند. ملت آن‌طور حاضر است، حکومت باید خودش طوری درست بکند که وقتی که منتقل شد به نسل آتیه نتواند بر خلاف رفتار بکند. رئیس جمهور جوری رفتار کند که وقتی یک کس دیگر رئیس جمهورشان شد نتواند که خلاف بکند، و همین‌طور سایرین. مجلس یک کاری بکند که وقتی مجلس دیگری تحقق پیدا کرد نتواند رویه‌اش را تغییر بدهد. این یک تکلیفی است الآن برای ما. شماها الآن مکلف هستید به اینکه در هر جا هستید تمام جهات اخلاقی و اعتقادی و - عرض می‌کنم - سیاسی و همه جهات اجتماعی را و همه این چیزهایی که محوّل به شما هست اینها را جوری درست بکنید که وقتی منتقل شد به یک نفر دیگری، ولو بد باشد، خودش را مجبور باشد که خوب نمایش بدهد. همان طوری که سابق اگر یک کسی خوب هم بود نمی‌توانست خوبی‌اش را نشان بدهد. برای اینکه محیط یک محیط، جو را جوری درست کرده بودند که یک نفر آدم هم که می‌خواست متدین باشد نمی‌توانست عرضه کند تدینش را. شما محیط را باید جوری بکنید که اگر خدای نخواسته یک کس بدی هم سفیر شد، کاردار شد، نمی‌دانم چه شد، نتواند به این زودیها اظهار کند که من آنجور نیستم. وضعش را وضعی قرار بدهد که مثل شماها باشد و این مسئله‌ای است که ما باید