ایران نسبت به دنیا یک چیزی نیست - چهل و پنج میلیون، چهل میلیون یک همچو چیزی است - در مقابل جمعیتهای دنیا که «چین» اش یک میلیارد جمعیت دارد، هندوستانش هشتصد میلیون جمعیت دارد یا بیشتر، ما چیزی نیستیم، اما، برای اینکه، شما از «من» دست برداشتید و می‌گویید «ما برای خدا»، شما نمی‌گویید که ارتش باید «نشان» بگیرد، نمی‌گویید که باید سپاه «نشان» بگیرد، نمی‌گویید باید بسیج یا کمیته یا شهربانی یا شهرداری از اینها بگیرد، شما می‌گویید که ما «نشان» از خدا می‌خواهیم و ما همه یک هستیم، اگر این معنا در بین شما حفظ شد، شما تا آخر محفوظید، هیچ کس نمی‌تواند به شما صدمه‌ای وارد کند. این قدرتهای بزرگ هم این معنا را می‌دانند که الآن ایران وضعش طوری است که نمی‌شود آنها به هیچ وسیله‌ای او را شکست بدهند، نه به وسیله کودتا، نه به وسیله چیزهای دیگر، نه به وسیله حمله نظامی. آنها از این راه پیش آمدند که رخنه کنند در بین شما و شما را از هم جدا کنند ولو اینکه طولانی باشد، مدتش طولانی باشد. آنها سَرشان صبر است و صبر زیاد دارند و از حالا یک بذری می‌کارند، پنجاه سال دیگر بردارند. شما از حالا اگر یک وقت متوجه شدید که یک بذری اینها کِشتند که ولو در پنجاه سال دیگر می‌خواهند از آن استفاده کنند، باید این را، این بذر را فاسدش کنید و زیر پا بمالیدش. اگر شما دیدید که یک وقت زمزمه این معنا پیدا شد که ارتش باید ارتشی‌اش را حفظ کند، آن هم بگوید سپاه باید سپاهی‌اش را حفظ کند، آن هم باید بگوید چه، اگر بخواهید جدا از هم باشید، دو فکر، دو مقصد، اگر یک وقت خدای نخواسته، زمزمه این پیدا شد در بین شما، از اول خفه کنید این را، نگذارید. شماهایی که سران سپاه هستید توجه به این معنا بکنید، و آنهایی که سران ارتش هستند و همین‌طور سایر جاها، این معنا را باید نصب العین خودتان قرار بدهید که ما تا با هم هستیم، مسلمین تا «ید واحده» هستند و همین مسلمین کم جمعیت و پشتوانه بزرگ الهی، اینها اگر با هم شدند، این ملت اگر با هم شد، هیچ قدرتی نمی‌تواند او را بشکند.
اقتدار و پیروزی در سایه حفظ وحدت
همه فکر این معنا باشید، دنبال این باشید که دائماً درصدد این باشیدکه اخوت خودتان‌