حساب کار را با حساب قدرت باید بسنجید و مسائل را باید دوستانه حل نمود. این نظری است که من از اول داشته و دارم و بعد از این هم خواهم داشت.
خیرخواه باشیم نه انتقامجو
بنابراین، امیدوارم همان‌طور که شما آقایان با انقلاب بوده‌اید، انقلاب را برپا کرده‌اید، همین‌طور به پیش بروید و نصیحت کنید. مسئله نصیحت یک مسئله است، انتقامگیری مسئله دیگر. برای مردم و دولت و مسئولین و مجلس باید ناصح بود، نه مقابله کرد. زیرا اگر شما با من و من با شما مقابله کنیم، غیر از اینکه دیگران سوء استفاده کنند چیزی به دست نمی‌آید. شما ببینید خارجیها یک کلمه را می‌گیرند و چیزی از توی آن بیرون می‌آورند که بر ما غلبه کنند، مثلاً می‌گویند: «ایرانی‌ها ادعا می‌کنند ما با گروگانگیری مخالفیم، اما چون اینها ضد امریکا هستند این حرف معنا ندارد». و دیدید که امریکا در همین قضیه گروگانگیری که گرفتار شده است چقدر به این طرف و آن طرف متوسل شده است. از اول هیاهو به راه انداختند که ما دخالت نظامی می‌کنیم، بعداً رئیس جمهور امریکا به التماس و گدایی و دریوزگی افتاده است و به این طرف و آن طرف می‌زند که مسئله را حل کند ولی نتوانست. و عده‌ای از آن طرف ایستاده و می‌گویند: «باید به شرایط ما عمل شود» و ما باید خیلی مواظب باشیم؛ غیر از اینکه ما را از داخل بپوسانند کار دیگری نمی‌توانند بکنند.
مطلب دیگری که کراراً عرض کرده‌ام، مسئله تدریس و فقه است که هرچه می‌توانید آن را تقویت کنید. اسلام با فقه و احکام فقه باقی مانده است، باید عده‌ای کارها را انجام داده و عده‌ای هم مشغول بحث و درس بشوند. خداوند همه شما را حفظ و سلامت فرماید.