وضع دلخراش فقرای محترم در این سرمای سخت زمستان موجب تأثر شدید و نگرانی اینجانب است. مع‌الأسف نمی‌توانم خدمت مستقیمی به آنها بکنم، لهذا از اهالی محترم و ثروتمندان تقاضا می‌کنم که از رسیدگی به آنها دریغ نکنند. اگر خدای نخواسته صدمه‌ای به آنها وارد شود موجب مسئولیت در پیشگاه مقدس الهی می‌شود.
اگر از وجوه بریه و زکات کفاف خاکه ذغال و سایر ضروریات آنها داده نشد مؤمنین محترم مجازند از محل سهم مبارک امام - علیه‌السلام - به مقدار رفع ضرورت آنها صرف نمایند و البته سهم امام - علیه‌السلام - باید با نظر هیأتی از علمای اعلام محل و معتمدین صرف شود.
از خداوند تعالی رفاه و آسایش فقرا و توفیق برکت اغنیا را خواستارم.