21 ع 1 98
خدمت جناب مستطاب عمادالاعلام و ثقة الاسلام آقای آقا شیخ صادق خلخالی - دامت افاضاته
پس از سلام و تحیت، مرقوم شما را که تنبّهاتی عاقلانه و رندانه داشت مطالعه کردم. گمان نکنید غفلت دارم و آنچه تأیید می‌کنم ازروی اغماض از گذشته است. آنچه من اطلاع خصوصی دارم و نگفته‌ام، شما هم مطلع نیستید لکن باید رعایت صلاح - تا حدودی که مخالف مصالح عامه نباشد - بشود. در غالب نوشته‌ها و گفته‌ها، در قشرهای مختلف، آنچه مورد نظرشان است انحراف اذهان از مجرم واقعی است. بیچاره آنها که ملزم به عمل هستند و متهم به خودسری؛ بیچاره آنها که به مقدار کفاف قتل عام نکرده‌اند، باید محاکمه شوند واز درجه و شغل برکنار. آن منطق دستگاه و این مطالب اینها مؤید همان؛ کانّه یک دست همه را اداره می‌کند.
من حالم مقتضی نیست که بیش از این تصدیع دهم. الآن در حال تب و سرماخوردگی هستم ولی مهم نیست. من شما را و شماها را فراموش نمی‌کنم و نمی‌توانم فراموش کنم. از خداوند تعالی اصلاح امور را خواهانم. والسلام علیکم.