زمینها، که بهترین زمینهاست از برای کشت و زرع، در دست آنهاست؛ و این ملت بیچاره گرسنه مانده است، بیچاره مانده است و نمی‌داند چه بکند. این «تمدن بزرگ» ماست! مردم نان ندارند بخورند، آقا می‌فرمایند تمدن! ما در تمدن بزرگ! می‌خواهیم شما را به تمدن بزرگ برسانیم! دشت مغان از دشتهایی است که باز ملی کردند و مردمش را بیرون کردند، و دامدارها از بین رفتند. این را هم دادند دست یک دسته دیگری. این سد دز را که هفتصد میلیون برای ساختنش است و یک میلیارد و دویست میلیون دلار- یا تومان- هم خرج کردند برای کانالی که آب برسانند به آنجا، این هم در تقدیم اعلیحضرت است و دار و دسته او. صد و پنجاه روستا از بین رفت. اینها را از بین بردند و اینجاها را ملی کردند، یعنی برای همه ملت؛ لکن مال خود اعلیحضرت و دار و دسته او. اینها چیزهایی است که نوشتند و گفتند و شواهد هست بر آن.
15 خرداد باید زنده بماند
ما یک همچو زندگی‌ای داریم. ما یک همچو تمدن بزرگی داریم که قبل از آمدنِ «15 خرداد» جوانهای ما را می‌گیرند حبس می‌کنند. قانون جنگل هم معلوم نیست این جور باشد، مغول هم که این جور نبوده؛ آنها هم که «یاسا» داشتند، قانون داشتند به چه قانونی باید گرفت فلان را، به چه قانونی باید کشت فلان را، به چه قانونی باید چه کرد. شما که مردم را می‌کشید، بی قانون می‌روید منزل علمای اسلام. تا یک کسی بلند می‌شود که ما کاری نکردیم، بعد مردِکه می‌زند می‌کشدش، یکی هم نیست که بگوید چرا!
15 خردادی که ... جنایاتی که این مرد در 15 خرداد کرد معلوم نیست در تاریخ نظیرش اتفاق افتاده باشد، الّا نادر. مردم بیگناه را همین طور درو کردند. اشخاصی که دیده بودند می‌گفتند - می‌گفتند که - همین طور می‌آمدند، این کامیونها می‌آمدند، این زره پوشها همین طور مردم را درو می‌کردند و می‌ریختند توی خیابانها. این 15 خرداد را نمی‌گذارند یک کسی آه بکشد برای آن. لکن ملت ایران نباید این 15 خرداد را از یاد ببرند. این 15 خرداد باید زنده بماند. یک جنایتی است، آثارش باید محو نشود. حالا بحمدالله به دست خودشان یک قدری دارد زنده می‌شود؛ برای اینکه همین جلوگیری و