می‌کنیم که فشار و اختناق، وسیله پیشرفت نیست.
- [قیام کنونی در ایران با جنبشهای چپ و چپ افراطی رابطه دارد یا نه؟]
- ما همیشه از اتحاد با این احزاب سر باز زده ایم، ولی در واقع امروزه تمام مخالفین ایرانی تحت لوای مذهب و به نام بیان درست و صحیح اسلام سازمان یافته و تظاهر می‌کنند. دلیل آن هم روشن است: گروه‌های چپی یا کمونیست تقریباً از بین رفته‌اند. آنها نمی‌توانند در نهضت مردمی‌ای که در جریان است هیچ وزنه‌ای داشته باشند، ولی طبیعتاً برای گول زدن افکار عمومی بخصوص در خارج ایران، رژیم سعی می‌کند چنین تبلیغ کند و به همه کسانی که علیه دیکتاتوری شاه مبارزه می‌کنند، نسبت مارکسیستی بدهد.
- [ولی علی رغم مقاصدشان مارکسیستها از عنوان مذهب برای مبارزه علیه رژیم شاه استفاده می‌کنند. آیا مذهبیها کم کم به وسیله احزاب چپ افراطی عقب زده می‌شوند، و این احزاب، سازماندهی اعتصابات و تظاهرات را در دست می‌گیرند و آن را در جهتی که می‌خواهند هدایت می‌کنند؟]
- به تظاهرات بزرگ اخیر نگاه کنید. افراد مذهبی یک میلیون نفر را به حرکت درآوردند و در تمام موارد و در همه جا شعار مذهب را می‌دادند، همان مذهبی که همواره آنها را متشکل کرده و سازمان می‌داد و حتی یک بار هم شعارهای چپ و افراطی دیده و شنیده نشد.
- [در مراحل اولیه، مبارزه علیه رژیم شاه، صورت نسبتاً مسالمت آمیز اعتصاب و تظاهرات داشته است ... و علیه ارتش و پلیس نه اسلحه و نه سنگربندی وجود داشته است. آیا شما فکر می‌کنید هنوز زمان آن است و آیا طور دیگری نمی‌شود عمل کرد و مثلاً به مبارزه مسلحانه رو آورد؟]
- حتی پس از روز جمعه در تهران که آنهمه کشتار به جای گذاشت، (1) ما همان شکل مبارزه را حفظ کردیم. همان طور که دنیا می‌داند، پیام ما به وسیله سرکوبی که با آن برخورد کرد درهم شکسته نشده است و این قیام با همان روش ادامه دارد. ولی از من‌