جواب به شبهات روزنامه‌های شوروی
باز امروز در روزنامه‌های شوروی - برای من ترجمه کرده بودند - یکی تیترش این بود که «اسلام، افیون جامعه»! ما هر نظامی را یک دفعه ملاحظه می‌کنیم، خود نظام را، می‌بینیم نظامی که مثلاً نظام شاهنشاهی، نظام جمهوری، یکی هم حکومت اسلام است، یکوقتی متن اسلام را بررسی کنیم ببینیم که آیا متن ماهیت اسلام چطور است؛ آیا این افیون است و در دعوتهایی که کرده است دعوت کرده است به اینکه مردم چرت بزنند؟ بخوابند؟ تنبلی کنند؟ یک بررسی راجع به خود متن اسلام است که سندش قرآن است - از همه سندها بالاتر در اسلامْ قرآن است - یک بررسی در قرآن باید بشود. و آن کسانی که گوششان پیش روزنامه‌ها و - عرض می‌کنم که - مبلغین خارجی هست، باید سربسته و در بسته یک مطلبی را قبول نکنند. کسی که یک مطلبی بشنود و قبل از اینکه دلیلی بر آن مطلب پیدا بکند قبول کند، این از فطرت انسانی خارج است. فطرت انسانی اینطور است که مطلبی را همین طوری قبول نمی‌کند تا هر چه گفتند فوراً قبول کند؛ اینطور نیست؛ بلکه اگر مطلبی به او تبلیغ کردند یا مطلبی را گفتند، این دلیل می‌خواهد که به چه دلیل شما یک همچو مطلبی را - مثلاً - می‌گویید.
اینها می‌گویند - مال حالا هم نیست، مسئله سابقه دار است و ریشه‌اش هم برای این است که این ملتِ اسلام را از قرآن جدا کنند، از اسلام جدا کنند - این تبلیغاتی که شده است و از تعبیراتشان گاهی «اسلام، افیون جامعه» - که همین امروز آنکه من خواندم نوشته بود یا دیروز دیدم - گاهی «دین، افیون جامعه است». وقتی دین را می‌گویند که‌