بكُشندشان! اگر احتمال اين معنا را بدهد ملت، يك مسأله مهمی است. مسائل مهمه را احتمال هم وقتی كه انسان بدهد بايد احتياط كند او را. اگر شما يك احتمال صحيحی بدهيد كه از اين اتاق وقتی كه می‌رويد بيرون، يك حيوان، يك سَبُعی در اينجا هست كه شما را می‌كُشد، نخواهيد رفت از اينجا بيرون. همان احتمالش را بدهيد. منتها خوب، حالا ما احتمال را نمی‌دهيم. اما اگر من احتمال اين معنی را بدهم، شما احتمال اين معنی را بدهيد كه بيرون اينجا يك سَبُعی است آدمكش، احتياط می‌كنيد نمی‌رويد بيرون. ما احتمال اين معنی را می‌دهيم كه اين خانواده يك سبعی هستند كه اينها ملت را خواهند به باد داد؛ همان طوری كه تا حالا كرده‌اند بعد از اين هم خواهند كرد؛ يك آلت دستی هستند از غير - مسأله اين حرفها نيست كه؛ ما حالا روی احتمال داريم صحبت می‌كنيم و الّا مسأله احتمال نيست - ايشان يك آلت دستی است؛ پدر ايشان هم يك آلت دستی بود. آنها می‌خواهند حالا آن آلت دست ديگری - آن بعدی - را آلت دست قرار بدهند برای خودشان؛ و چطور ملت می‌تواند قبول بكند كه اينها باز باشند و آقايی بكنند بر ملتی، در صورتی كه آن طور خيانتها را كرده‌اند. بنا بر اين اصل اول ما را گمان ندارم كه بتواند كسی انكار كند كه اين اصل نبايد باشد.
اصل دوم، برچيدن نظام سلطنتی‌
يكی هم قضيه اصل دوم اين است كه اصل رژيم سلطنتی بی‌ربط است. رژيم سلطنتی رژيم كهنه ارتجاعی است. در وقت خودش هم بی‌ربط بوده است. اينكه ارتجاع می‌گوييم، يكوقت اين است كه يك چيزی در وقت خودش خوب بوده است ولی حالا ديگر كهنه شده است؛ سلطنت اگر چنانچه در وقت خودش هم يك چيزی بوده، حالا ديگر كهنه شده، ديگر سلطنت يك مسأله ارتجاعی است؛ لكن سلطنت از اول چيز مزخرفی بوده. يك آدم، سلطان بر يك مردم بدون اينكه مردم اختياری داشته باشند! حالا آن شخص اول و سلطان اولش كه هميشه با زور آمده‌اند به مردم تحميل شده‌اند. هيچ وقت نبوده است كه مردم اراده داشته باشند در تعيين يك سلطان. هميشه با قلدری و