که به هم زدند؛ بازار برای امریکا درست کردند. این نسل بعدی، بعد از سی سال دیگر اینها چه جور زندگی کنند در این مملکت؟ آخر ما باید حفظ آن جهات را بکنیم. همین خودمان برویم تمام شد؟ والّا من آدم هشتاد، نزدیک هشتاد ساله‌ام یک سال دیگر، شش ماه دیگر هستم؛ اما ما مسئول هستیم از طرف اسلام، ما پیش ملت مسئولیم؛ باید مسائل را به مردم برسانیم، بگوییم که اینها دارند به سر این ملت چه می‌آورند.
ایجاد مزاحمت و فشار
وقتی می‌گوییم که باید چه بشود، خوب اسباب این می‌شود که فعالیتها بکنند که ما نتوانیم [کاری بکنیم‌]، نه عراق بتوانیم بمانیم، نه کویت ما را راه بدهند، نه سوریه تا حالا اجازه توانستیم [بگیریم‌]، یا نگفتیم به آنها، لکن نمی‌دهند آنها هم این چیزها [روادید] را. ممالک اسلامی را من دیدم نمی‌شود ما زندگی کنیم؛ یعنی نمی‌توانم من آن مقصدی که دارم در ممالک اسلامی اجرا بکنم؛ پا شدم آمدم اینجا. اینجا هم نمی‌بینم آنطوری که باید باشد.
نمی گذارند حرف حق ما به دنیا برسد
اینها (1) با تمام فعالیت دنبال این هستند که نگذارند یک حرف حقی به مردم برسد، به دنیا برسد؛ نگذارند درد دل این ملت به دنیا برسد؛ نگذارند این کشتاری که اینها دارند هر روز می‌کنند [خبرش به دنیا برسد]. شاید همین حالا مشغول باشند؟ من الآن نمی‌دانم؛ اما وضع جوری شده است که هر روز این مسائل هست. هرجا می‌بینید، هر وقت شما روزنامه‌ها را ببینید که حالا گاهی یک کلمه‌اش را می‌نویسند، یا رادیوهای خارجی را ببینید که آنها هم همه‌اش را نمی‌نویسند، باز هرجا نگاه می‌کنی، می‌بینی چند نفر کجا کشته شده؛ چند نفر، یک مقداریش را خودشان می‌گویند؛ بعد وقتی که اطلاع به ما می‌دهند، می‌گویند که شما این را ضرب در ده بکنید! این جور نیست که ده نفر، صد نفر کشته شده‌اند. هر روز این مصیبت برای اینها باقی است.