حال من امشب مقتضی اینکه مزاحمت دهم به آقایان نیست. اوضاع ایران برای ما حالی باقی نگذاشته است. هر روز تقریباً در ایران باز یک کشتار هست. باز این رژیم منحط، این رژیم سفاک، به جان مردم افتاده است و دارد همه را قتل عام می‌کند. در عین حال اوضاع رضایت بخش است، در عین حال که کشتار هست.
یأس شاه و آخرین غارتها
اوضاع طوری است که ایشان را مأیوس کرده است. دیگر ایشان از وضع خودش مأیوس است و تصریح هم می‌کند به اینکه من مأیوسم، و باید هم مأیوس باشد، لکن در این حالِ یأسش الآن دارد از یک طرف اموال ملت را می‌برد بیرون - جواهرات سلطنتی را می‌گویند با طیاره حمل کردند به خارج آن جزیره‌ای که برای کارهای زشت درست کرده بودند و خیلی چیزهای زیاد در اینجا خرج شده بود و مؤسسات زیاد، آنها را هم بعضی آقایان گفتند که فروخته است به شرکت نفت و پولهایش را حمل کرده است به خارج - و از یک طرف هم حالا که مأیوس شده است افتاده است به کشتار دسته جمعی، و به هیچ کس رحم نمی‌کند.
سیاست «گام به گام» در مبارزات با شاه اشتباه است
باید ملت ایران مهلت به این دیگر ندهد. باید بدون مهلتْ این را کنار بزند و قطع یدِ او را از سر ملت بکند. اگر مهلت پیدا بکند این، مصیبت است برای ملت ما. گاهی یک پیشنهادهایی از بعضی اشخاصی که خیلی توجه به تمام مسائل ندارند می‌شود - از بعضی‌

از آقایان، از بعضی از محترمین - که مثلاً خوب است که اصل رژیم باقی باشد و این شخص برود، لکن بعضی تصریح به این می‌کنند که ایشان هم باشد، لکن همان طوری که قانون اساسی تکلیف سلطان را معین کرده است که سلطان باشد و حکومت نکند، همین سلطنت بکند؛ بایستی ما هم همین طور رفتار کنیم و بگوییم که ایشان سلطنت بکند و حکومت نکند و حالا به این مطلب قانع بشویم و بعد کم کم، یک قدم یک قدم، جلو برویم؛ این جزء اشتباهاتی است که آقایان دارند. آنهایی که سوء قصد دارند که سوء قصد دارند؛ یعنی می‌خواهند این رژیم را حفظش کنند و بعد هم هر کاری می‌خواهد بکند. آنهایی که حُسن نیت دارند و آنطور نیست که بخواهند یک ظلمی ادامه پیدا بکند، آنها هم اشتباه دارند.
سی سال جنایت مستمر
اگر چنانچه ملت ایران که این همه جنایات برایش واقع شده است؛ این آدم الآن حدود سی سال است که دارد جنایت می‌کند، در این سال اخیر چقدر جمعیت از ایران به دست این و به امر این، کشته شده است؛ حالا بعد از این همه کشتار، بعد از اینکه همه مخازن ما را، نفت ما را، همه چیز ما را، مراتع ما را، جنگلهای ما را به دیگران واگذار کرده است و نفت را بکلی از بین برده است و زراعت را بکلی از بین برده است و این ملت را همچو کرده است که بعد از چند سال دیگر، هیچ ندارد این ملت، هیچ پشتوانه ندارد؛ یک کسی که این همه جنایات را کرده، ما بگوییم که خوب آقا! شما حالا دیگر بفرمایید بالای مسند بنشینید و بروید سراغ الواطی‌تان، به حکومت کار نداشته باشید؟! این ملتی که اینقدر خون داده، حالا آقا را سلطانش [کند]، به سلطنت قبولش بکند و بگوید که خوب، شما ببخشید! حالا دیگر همان سلطنت بکنید! آن آقا باشید شما! دیگر لازم نیست که قوه اجراییه هم باشید!
اجازه سلطنت به شاه، خیانت به مردم است
خوب کدام، کدام مسلمان از ما یک همچو مطلبی را قبول می‌تواند بکند؟ کدام آدم منصف قبول می‌کند که بچه‌های مردم، جوانهای مردم، دخترهای مردم، بچه‌های‌

کوچک مردم را این مرد، این آدم سفاک به کشتن داده است، خودش در 15 خرداد متصدی فرمان بوده و به طوری که می‌گویند پانزده هزار نفر جمعیت را با فرمان او کشتند، و امکان ندارد که این کشتارهایی که می‌شود بی‌فرمان او باشد، جرأت نمی‌کند کسی بی‌فرمان او آدم بکشد، یک دفعه هم ایشان نگفته است که من نکردم و مأمورهای من کردند؛ برای اینکه معلوم است مسئله؛ یک آدمی که یک عمر جنایت بر این ملت کرده است، یک عمر خیانت به این ملت کرده است، یک عمر خون بچه‌های این مملکت راریخته، حالا ما بگوییم که خوب، حالا برای اینکه آرامشی پیدا بشود، ایشان سلطان باشند، آقا باشند، دیگران خدمتگزار! این را کدام ملت می‌تواند از ما قبول کند؟ کدام آدم که اعتقاد به خدا و اسلام دارد، می‌تواند این نقشه را پیاده کند و تصدیق این مطلب بکند؟ جز آن کس که اشتباه کرده؛ ما [به‌] آن آدمی که اشتباه کرده، می‌گوییم از اشتباه بیرون بیاید.
به شاه نباید مهلت داد
و ثانیاً باید بدانند این آقایان که اگر این آدم را امروز شما مهلت دادید و گفتید سلطان باشد و حکومت نکند، این «حالا» قبول می‌کند. خودش هم در مجلس گفته است که قانون برای من وظیفه معین کرده است و من هم قبول [دارم‌]. این را قبول کرده است؛ اما همین آدم می‌خواهد شما را بازی بدهد، مردم را بازی بدهد تا حالا ساکت بشوند مردم؛ این نهضتی که الآن پیدا شده است و همه، دسته جمعی می‌گویند که ما نمی‌خواهیم این آدم را، «مرگ بر این سلطنت»، این خاموش بشود. اینکه خاموش شد امکان ندارد دوباره مثل حالایش شود؛ یعنی این قیامی که الآن شده و این نهضتی که الآن شده است و آن همه زحمتها کشیده شده است تا به اینجا رسیده، اگر این نهضت بخوابد و مردم بروند سراغ کارهایشان، سراغ زندگی شان بروند، دیگر محال است که برگردد این [وضعیت‌]، و این نهضت پیدا بشود، و این آدم از این قدمی که گذاشته برمی‌‌گردد؛ این وقتی که برگشت، تمام مردم را، تمام مخالفین خودش را، خواهد قتل عام کرد بدتر از حالا.
طرح جانشینی سلطنت و شورای سلطنت، انحراف از نهضت است
کدام آدم، کدام عقل این مطلب را اجازه می‌دهد که ما یک دشمن سرسخت یک‌

ملتی را رساندیم تا آنجایی که دارد حالا خاضع می‌شود و دارد گورش را گم می‌کند برود، ما حالا مهلتش بدهیم که بعدها، بعدها یک قدمی برداریم؟ الآن باید این [را] چاره کرد، الآن باید قطع کرد این ریشه را. ما همه‌مان باید شرکت کنیم در این مطلب، همه قشرهای ملت باید شرکت کنند در این مطلب. اگر کسی در این مطلب موافقت با ما نکند، این سوء نیت یا دارد یا آدم نفهمی است، جاهلی است؛ آنکه جاهل است باید به آن حالی کرد؛ آن کس که سوء نیت دارد باید به او تشر زد که این، دست بردارد از این [اندیشه‌]. خیانت است به یک ملتی که خون داده است حالا ما بگوییم که خیر، ما این قدم اولمان که برداریم که ایشان حالا سلطان باشد و یا این برود و فرح خانم سلطان مملکت ما بشود و شورای مملکتی، شورای سلطنتی پیدا بشود و بعدش، آن وقت بیاییم قدم دوم بگوییم: نه، او هم باشد! آقا، همین حالا باید این کار را کرد. این اشتباه است. همین حالا، همین حالا باید این ملت تا اینجا که رسانده، حرکت بدهد و همین طوری که مثل سیل دارد پایه‌ها را یکی بعد از دیگری می‌ریزد، همه پایه‌ها را بریزد تا این برود، این خیانتکار برود؛ و ما دنبال این مطلب؛ یعنی همین حالا حرف ما این است که باید تمام دستهایی که در این مملکت، قدرتمندی کردند و با قدرتمندی دارند ذخایر ما را می‌برند، اینها تمام باید قطع بشود. این دستها باید قطع بشود و کنار بروند. مملکتْ مملکت ماست و ما خودمان می‌خواهیم اداره کنیم مملکت را؛ مستشار امریکایی ما نمی‌خواهیم که یکی گاز ما را ببرد و آن یکی - عرض می‌کنم که - نفت ما را ببرد و آن یکی مرتع ما را ببرد؛ و آن یکی جنگل ما را ببرد. چه برای مملکت ما باقی گذاشته این آدم؟
قطع ریشه ظلم
حرف ما این است. و این حرف، حرف من نیست آقا که من بگویم حقی مال من است و این حقم را گذشتم؛ این حقْ حق الهی است؛ این حکمْ حکم خداست. مسئله، تکلیف شرعی الهی است، کسی نمی‌تواند تخلف بکند، نباید تخلف بکند. یک کسی که سر تا پایش ظلم است باید قطعش کرد. این ریشه را باید قطع کرد. این - مسلمین را دارد

به - مسلمین ایران را دارد به نابودی می‌کشد؛ این را باید قطعش کرد تا اینکه مردم بتوانند یک نفسی بکشند. پنجاه سال بیشتر، مردم خفقان گرفته بودند؛ مردم را سلب آزادی همه طرفه کرده بودند اینها. پنجاه سال است که مردم زجر کشیدند، اولادهایشان را دادند، چه زمان آن پدر و چه زمان این پسر؛ حالا که مردم رسیدند به اینجا و قیام کردند، یک قیام مردانه کردند مردم ایران، الآن هم در ایران، همین حالا که من و شما اینجا نشستیم، بلااشکال در ایران یک هیاهویی هست و قم، صدایش بوده است که می‌گفتند صدای تفنگها الآن دارد می‌آید، همین امروز چه کردند، همدان هم که آن قیام هست و اطراف کرمان هم لابد هست، تهران هم که همیشه یک چیزی هست در کار، الآن که این مردم مهیایند و به اینجا رساندند و حاضرند مردم برای همه جور جانفشانی برای اسلام و برای ملت خودشان، ما حالا بیاییم بگوییم که حالا باشد، بگذارید بعدها این کار را می‌خواهیم بکنیم؛ حالا این قدم اولی را برمی‌‌داریم، ایشان را می‌گوییم: آقا سلطان باشد، لکن حکومت نکند! این چه حرفی است که از دهن ما بیرون بیاید؟ کدام ملت می‌تواند این مطلب را قبول بکند؟ خیر، ایشان باید بروند. این سلسله باید منقرض بشود. ایران، این سلسله را نمی‌خواهد. بچه هفت ساله‌اش هم نمی‌خواهد، پیرمرد هشتاد ساله‌اش هم نمی‌خواهد.
الآن وقت کار است
و الآن وقت کار است که همه دست به هم بدهیم؛ شماها که در خارج مملکت هستید، با تمام قوایی که دارید کمک کنید به این مملکت، به اهل مملکت خودتان. آنها دارند خون می‌دهند، شما [با] قلم، قدم - عرض می‌کنم که - تظاهر، هر چه بلدید، هر طوری که می‌دانید، خطابه بخوانید برای مردم این مملکتها، صحبت کنید برایشان، مطالب ایران را به آنها بگویید، حالی شان کنید که در ایران چه می‌گذرد و ما چه مصیبتهایی داریم و ایرانی‌ها گرفتار چه مصیبتهایی هستند، بلکه ان شاء الله ملتهای دیگر هم بیدار بشوند. الآن به ما می‌گفتند که ملت فرانسه همه الآن راجع به اینکه این باید برود، همه قبول دارند که این باید برود. راست هم می‌گویند ولیکن باید فهماند به آنها، باید گفت. خوب، [با]

تبلیغاتِ چقدر ساله الآن آنجاست که شاید بسیاری از مردم ندانند که این بیچاره مردم چه چیز دارند می‌گویند. خوب، آزادی داده و کارتر می‌گوید: چون آزادی تندی داده است به مردم، از این جهت مردم با او مخالفند؛ آخر این چه حرف احمقانه [ای‌] است؟ مردم، آزادی چون دادند به آنها، حالا دارند داد می‌کنند که آزادی بده؟ مردم را، مملکت را چون رو به ترقی دارد می‌برد، از این جهت، مردم از ترقی مملکتشان بدشان می‌آید؟
اگر مهلت دهیم، ملت نابود خواهد شد
مملکت را برده تا لب هلاکت، و اگر اینطور این آدم، خدای نخواسته باقی بماند، چند سال دیگر، شما بعد از چند سال دیگر، نه نفت دارید، (برای اینکه تمام لوله‌ها را باز کردند و همین طور دارد می‌رود) نه نفت دارید، نه زراعت دارید؛ بعد که نفت نیست و زراعت نیست، چی دیگر؟ ما چه چیز داریم؟ هیچی، این آدم اگر چند سال [دیگر] باشد ما را می‌کشد به نابودی؛ ملت نابود خواهد شد.
وحدت برای قطع ریشه
الآن وقت این است که همه دست به هم بدهیم و این ریشه را قطع بکنیم، و دنبالش ریشه‌های دیگر [را] هم قطع بکنیم. مملکت مال خودمان است و حرف حق داریم و حرف صحیح داریم که مملکت خودمان را می‌خواهیم خودمان اداره بکنیم. ما داریم اشخاصی که اداره کنند مملکتمان را؛ ما رجال صالح داریم، ما رجال مُسْلم داریم، ما تحصیل کرده‌ها داریم، عده کثیری در اروپا و امریکا اصلاً نمی‌توانند برگردند به مملکت؛ برای اینکه مورد زجر و حبس و اعدام و این چیزها واقع می‌شوند، آنها می‌آیند به مملکت خودشان، زندگی می‌کنند و اداره می‌کنند مملکت را.
شایعه کمونیست شدن ایران!
نباشد ایشان، کمونیست می‌شود، یک حرف غلطی است؛ کمونیستی دیگر در کار نیست، ایرانْ کمونیستی ندارد؛ چهار تا بچه اگر یکوقتی یک چیزی بازیشان بدهند، یک صحبتی بکنند، اگر از خود آنها نباشد و تحریک خود آنها نباشد چهار تا بچه هم که از

بین می‌روند اینها، چیزی نیستند اینها تا اگر ایشان نباشند ... یک مملکتی که سی میلیون جمعیت علَم بلند کرده و داد می‌زند: اسلام، اسلام. این دیگر می‌شود کمونیستی باشد؟ خفه می‌کنند کمونیست را؛ مگر می‌شود یک همچون چیزی؟ این تبلیغات شاه است برای اینکه خودش را نگه دارد و برای اینکه چند روزی زنده بماند؛ این می‌گوید: خیر، اگر من نباشم کمونیست می‌شود. خودت از کمونیست هم بدتر هستی!
تکلیف، همراهی با نهضت
در هر صورت شما همه، ما همه، موظفیم به اینکه کمک کنیم به رفقایمان در آنجا. کمک ما در اینجا و در ممالک خارجه این است که تبلیغات کنیم؛ یعنی هر کدامتان یک مبلّغ، یک خطابه خوان باشید برای مردم. می‌روید توی مدرسه‌تان، آنجا چند نفر را پیدا می‌کنید صحبت کنید، بگویید که مسئله این است، مملکت ما اینطور است، مردم این را می‌خواهند، این آدم این کار را کرده. این حرف را که می‌دانید همه‌تان، همه‌تان اطلاع دارید که الآن چه می‌گذرد به مملکت ما. ان شاء الله خداوند همه‌تان را موفق کند و حفظ کند و سالم باشید، و خودتان را بسازید برای مملکتتان. ان شاء الله همه با هم وارد مملکتتان بشوید و سالم باشید؛ مملکتتان از خودتان باشد. ان شاء الله. [صلوات حضار]