فکر می‌کند که یک همچو قدرتی در ایران هست به خودش می‌لرزد! [خنده حضار] یا فرض کنید در کرملین اگر یک همچو چیزی صحبت بشود، مردم به خودشان می‌لرزند! یا در انگلستان! ایشان اینطور ادعا را دارد که من هستم که تجزیه نشده است ایران! اگر من نباشم، ایران تجزیه خواهد شد! این حرفی است که می‌زند. خوب از بچگی‌اش تا حالا عادت کرده از این حرفها بزند! [خنده حضار] حالا هم از این حرفها می‌زند.
راهیابی کمونیسم به ایران ممکن نیست
خوب حالا فرض دوم را پیش می‌آوریم که نه، ادعا این نیست که اگر ایشان نباشند آنها حمله می‌کنند لکن حالا که ایشان هست یک ثباتی هست؛ و این داخلیها - کمونیستهای داخلی - نمی‌توانند که الآن کاری انجام بدهند لکن ایشان به مجردی که رفت اینها شروع می‌کنند به شلوغ کردن و آذربایجان را می‌دهند به شوروی، یا ایران را می‌دهند به شوروی! این حرفها را می‌زنند. یا خیر نمی‌دهند به شوروی لکن ایران می‌شود کمونیست! ایشان هم همچو ادعایی دارد. گاهی آنطور می‌گویند، گاهی اینطور می‌گویند که خیر ایران می‌شود کمونیست. این را هم وقتی حسابش را بکنیم یک حرف نامربوطی است؛ برای اینکه الآن این کمونیستهایی که در ایران هستند از قدرت ایشان می‌ترسند که اگر قدرت ایشان نباشد، دیگر مردم دیگر را هیچ حساب نمی‌کنند؟! سی و چند میلیون جمعیت ایرانی یک عده کمی‌شان کمونیست هستند؛ آن هم نه آن کمونیستی که بخواهند شوروی را بیاورند در ایران؛ کمونیستند. آن هم من خیلی باورم نیست که کمونیست اصیل باشند، به اصطلاح خودشان. اینها هم بسیاری‌شان، سرانشان - حالا شاید جوانهایشان این جور نباشند اما آن سرانشان آنهایی است که از دربار سر درآوردند و در آنجا کارهایی انجام می‌دهند! و الآن بعضی‌شان نوکر دربار هستند! اینها از آنجا سر درمی آورند. اینها - به اصطلاح من - کمونیست امریکایی هستند نه کمونیست واقعی. حالا ما فرض می‌کنیم که یک عده‌ای هم کمونیست باشند، خوب ما در این چیز [انقلاب‌] ایران دیدیم این را؛ همین الآن، همین الآن که ایران این انقلابات است ما