- ما حتی الامکان میل داریم که با مسالمت تمام بشود، و با همین ترتیبی که الآن ملت ایران مشغول هستند که آن اعتصابات و تظاهرات است کار تمام شود و ماه محرّم هم زیادتر خواهد شد. ولی چنانچه به نتیجه‌ای نرسید، ممکن است که تجدید نظر بکنیم.
- [حتی اگر این به معنای آن باشد که طرفداران خودتان را جلوی گلوله‌های شاه بفرستید؟]
- البته طرفدارهای ما نمی‌خواهند جلوی گلوله‌ها بروند. آنها می‌خواهند حق خودشان را استیفا کنند. و برای احقاق حق، این امری است ضروری، و تازه مسالمت هم می‌کنند. لکن این شاه است که به کشتن آنها امر می‌کند.
- [شاه در این ماه‌های اخیر، کوشش زیادی به کار برده تا به طرق مختلف به یک مصالحه‌ای با شما و مخالفین خودش برسد. آیا به نظر حضرتعالی، زمان این مصالحه فرا نرسیده است تا بتوانید جلوی کشتار تعداد زیادی از طرفداران خودتان را بگیرید؟]
- اگر او راست می‌گوید که می‌خواهد مصالحه کند، به خواست ملت عمل کند. و آن این است که او برود. لکن او درست نمی‌گوید. نمی‌خواهد مصالحه کند. می‌خواهد مردم را اغفال کند و بعد از آن، بدتر از اول رفتار خواهد کرد.
- [بنابراین، هیچ گونه راه حلی بجز جنگ با شاه نیست؟]
- هیچ راه حلی نیست.
- [دولت شاه گفته است که ما در دو شهر از شهرهای ایران، مقادیری اسلحه کشف کرده ایم. آیا این بدان معناست که شما و طرفدارانتان اسلحه جمع آوری کرده اید؟]
- طرفداران ما برای مقابله با ظلم، مشغول مهیا شدن هستند. لکن حالا دولت ایران راست می‌گوید؟! من آن را نمی‌دانم.
- [حضرت آیت الله، آیا خود شما مطلع هستید که طرفدارانتان مسلح شده‌اند؟]
- به ما گفته‌اند که ما می‌خواهیم مهیا شویم و من هم اجازه مهیا شدن را داده‌ام.
- [که به معنای اینکه اسلحه جمع می‌کنند؟]
- بله.
- [شما از کجا این سلاحها را به دست می‌آورید؟]