خراب کرده همه را. این مملکت را خراب کرده و به شکل یک ویرانه درآورده. الآن نه زراعتی این مملکت ما دارد، نه مراتعش دست مردم است و خودش دارد، نه جنگلهایش دست اینهاست. آبها را از بین بردند؛ این سدهایی که اینها درست کردند همه‌اش به منافع دیگران بوده. تا بیاید این مملکت دوباره برگردد به حال قبل از آمدن این آقا، مدتها زحمت دارد. مد تها مردم باید خون دل بخورند، جوانهای ما باید زحمت بکشند، متخصصین ما باید زحمت بکشند تا این را از این آشفتگی بیرون بیاورند، تا بعد بشود یک مملکتی که این آشفتگیهایی که الآن دارد ندارد؛ آن وقت نوسازی بخواهند بکنند.
توجیه کارتر از کشتار مردم
ایشان (1) می‌فرمایند که این تظاهرات آرامی که کردند که ما شاه را نمی‌خواهیم، این است که اینها را به کشتن دادند؟! اینها حتماً باید بگویند شاه را می‌خواهیم تا نکشندشان؟! ایشان می‌گوید که حرفهایی که می‌زنند میزانی ندارد و کنترل ندارد! خوب حرف ما این است. ما در مجمع عمومی دنیا حرف خودمان را می‌گذاریم، حرف ایشان را هم می‌گذاریم ببینیم کدام اینها میزان ندارد. حرف ما این است که این آدم خودش و پدرش، این سلسله به ما خیانت کرده است، جنایت کرده است، هر روز دارد جنایت می‌کند. الآن که ما اینجا نشستیم اینها مشغول جنایت هستند، همین الآن، همین الآن مشغولند، همین دیشب و دیروز قم را به آتش کشیدند، همین دو روز، خراسان را، تبریز را، یزد را- هر شهری را که شما اسم ببرید- اینها یک دسته‌ای آوردند خرابکاری کردند، این آدمی که اینطوری هست، این آدمی که می‌آید توبه می‌کند و توبه‌اش این است، آدمی که می‌آید به مردم می‌گوید که نه، کار نداشته باشید، من دیگر اشتباه کردم، اشتباه‌هایم را برمی‌‌گردانم، همچو اشتباهی نمی‌کنم، این کارش این است که دارید می‌بینید. ایشان نمی‌داند، آقای کارتر نمی‌داند کارهای اینها را یا می‌داند و خودش را به نادانی می‌زند؟!