مستقل خود لازم می‌دانیم. ما، نسبت به مردم ایران علاقه قدیمی داریم. من در وزارت خارجه فرانسه مسئول امور خاورمیانه و امور ایران هستم. مسائل سختی که در ایران در ماه‌های گذشته رخ داده است توجه ما را به خود جلب کرده است. نفوذ قطعی شما در ایران، ما را بر آن داشته است که خدمت شما برسیم و چند سؤال در این باره بکنیم. اولین مطلب، تحلیل کلی از مسائل ایران - خصوصاً راجع به دولت بختیار و احتمال تشکیل شورای سلطنت - است.]
امام: مکرر گفته ایم که ما و ملت، تحمل شورای سلطنت و شاه را نخواهیم کرد. تمامی بدبختیهای ما، از شاه و رژیم سلطنت است. بختیار هم مثل اسلافش چند روزی خواهد بود و کنار خواهد رفت.
[ژاک روبر: منظور شما این است که حتی رفتن شاه به خارج هم راه حل نیست؟]
امام: خیر.
[ژاک روبر: آیا استعفای کامل [شاه‌] مورد نظر است؟]
امام: استعفای کامل! او الآن هم کنار است. استعفا مطرح نیست. ما از اول او را قانونی نمی‌دانستیم؛ حالا هم که همه رأی به خلع او داده‌اند. مردم رژیم سلطنت را نمی‌خواهند؛ همه را نفی کرده‌اند، سلطنت خلاف قوانین ماست.
[ژاک روبر: آنچه که ما از اولِ این بحران فهمیدیم، رژیم سلطنت براساس قانون اساسی 1906 است و ادامه این رژیم از قبل است. مسئله اساسی، عدم اجرای قانون است، که قدرت مذهبی را در درجه اول قرار می‌دهد. آیا این تغییر کرده است؟]
امام: اصل قانون اساسی این است که سلطنت و همه رژیمها باید به تصویب مردم باشد. مسئله رژیم، بدون رضایت مردم، هیچ اساس ندارد. مردم الآن - تماماً - نه شاه و نه سلطنت پهلوی را می‌خواهند، و نه رژیم سلطنتی را؛ بلکه جمهوری (جمهوری اسلامی) را می‌خواهند.
[ژاک روبر: بنابراین آنچه مطرح است سلطنت این یا آن خانواده مورد نظر نیست؛ آنچه در این قانون اساسی به جای سلطنت، جایگزین می‌شود جمهوری - جمهوری اسلامی است. ممکن است بحثی درباره این جمهوری و اسلامی بکنید؟]