جنایات شاه که در بسیاری از شهرها، بخصوص در اصفهان و نجف آباد با وحشیگری بی‌سابقه مأمورین او واقع شده است، و گفته می‌شود برنامه‌ای است که بتدریج در سایر شهرها نیز انجام می‌گیرد و بناست به بزرگ و کوچک رحم نشود و تمام خانه‌ها و مغازه‌ها و مراکز مذهبی به آتش کشیده شود، نشانه تزلزل و ضعف دولت نظامی و یأس شاه از امکان ادامه قدرت شیطانی است. و اکنون که به پرتگاه و سقوط حتمی نزدیک شده است، می‌خواهد جنایات خود را هرچه بیشتر تکمیل کند و به گفته خودش ایران را به تل خاکی مبدل ساخته و برود.
ملت آگاه باید بداند که این آخرین حمله‌ای است که از جنون و حمله روحی که به شاه دست داده است ناشی شده و باید این جنایات بسیار احمقانه و سَبُعانه موجب تضعیف روحی ملت نشود. شاه خود را از ملتْ جدا و تنها می‌بیند؛ ناچار با تمام وجود به آغوش اشرار و مزدوران پناه برده تا شاید عقده‌های روحی خود را خالی کند. شاه خود را از سلطنت خیالی مخلوع می‌بیند و ادامه حکومت خود را با رفراندم تاسوعا و عاشورا غیر ممکن می‌داند؛ از این جهت از هیچ جنایت غیر انسانی رویگردان نیست و با دست اشرار و بعضی از سران ارتش، که شریک جرم او هستند، می‌خواهد آخرین تیر ترکش را رها کند. شاه رفتنی است! لکن سران ارتش که با او و به امر او مرتکب جنایات هستند و می‌شوند، در کار خود تجدید نظر کنند و از عواقب امر بترسند. درجه داران جوانْ خود را به این جنایات وحشتناک آلوده نکنند؛ مگر آنان نمی‌خواهند پس از شاه، در این کشور

آبرومندانه زندگی کنند؟
جنایاتی که در اصفهان و نجف آباد و بعضی از شهرستانها شده است، به قدری با شرافت انسانی منافی است که وجدان هر انسانی را سخت رنج می‌دهد. از قرار اطلاع، مأمورین شاه با مسلسل به داخل منازل مردم محروم و بی‌دفاع حمله کردند، مساجد را به آتش کشیدند، به زنان محترم اهانت کردند، هرکس را که دیدند «جاوید شاه» نمی‌گوید، بیدریغ کشتند و آزادی به منطق کارتر را به خوبی و خیلی سریع اجرا کردند.
اکنون با در نظر گرفتن رفراندم تاسوعا و عاشورا - که غیر رسمی بودن شاه و دولت را به جهانیان ثابت نمود - بر ملت است که به حکم اسلام و قانون، از اطاعت شاه و دولت سرپیچی کنند: مالیات نپردازند و کلیه اعتصابات ادارات و مؤسسات و شرکتهای دولتی، خصوصاً اعتصاب شرکت نفت را تا رفتن شاه و دولت ادامه دهند و بر ملت است که با گسترش اعتصابات خود از آنان پشتیبانی نمایند.
اینجانب مصیبت وارده بر خواهران و برادران سراسر کشور را تسلیت می‌گویم و از خدای بزرگ، اجر و صبر برای آنان و رحمت واسعه حق تعالی را برای شهدای راه خدا مسئلت می‌نمایم؛ و روز دوشنبه 17 محرّم الحرام (1) را به مناسبت هفتم شهدا، عزای عمومی اعلام می‌کنم.