همه به او پشت کردند و خدای تبارک و تعالی از او انتقام خواهد کشید.
انتقام الهی در انتظار شاه
انتقام اینطور مجرمها را ما نمی‌توانیم بکشیم برای اینکه کسی که یک نفر را بکشد، یک جان را از بین ببرد، جان او هم به اندازه اوست ... او [را] به اندازه یک نفر که کشته شد ما قصاص می‌توانیم بکنیم. کسی که صدها هزار نفر را به کشتن داده است، کسی که صدها هزار نفر را به زجر در زندانها و در بیغوله‌ها جای داده است، جز اینکه در یک عالَم دیگری که ابدی است برای هر یک از اینها یک حسابی باز می‌شود [چاره دیگری ندارد]؛ و اینجا قدرت نیست برای این کار. ما یک نفر را می‌کشیم به جای یک نفر. جان اشخاص، فرق مابین شاهش و گدایش و مجرمش و غیر مجرمش فرقی نیست بلکه جانهای اینها شریفتر از اوست. ما نمی‌توانیم، بشر نمی‌تواند این مجرمهای بالذّات را ازشان انتقام بکشد برای اینکه آخرش هرچه زجر بکند، یک نفر را زجر کرده؛ و این یک نفر، هزاران نفر را. ما چطور می‌توانیم؟ یک نفر در مقابل یک نفر ما می‌کشیم؛ این هزاران نفر را کشته است، هزار دفعه که نمی‌توانیم بکشیم. لکن آنجایی که خداوند بخواهد انتقام بکِشد، می‌کُشد، زنده می‌کند، می‌کُشد، زنده می‌کند. برای هر یک از اینها شکنجه می‌دهد. چه شکنجه‌ای! شکنجه‌هایی غیر از اینکه در اینجاست. انتقام را خدای تبارک و تعالی ان شاء الله می‌کِشد از اینها.
همه با هم به سوی یک تمدن صحیح الهی
من تکرار می‌کنم اینکه شما آقایان که در این مدت زحمت کشیدید پیش خدای تبارک و تعالی مأجور هستید. اینکه برای خدا باشد جایی نمی‌رود، هست، محفوظ است برای شما. هرچه که برای خدا باشد منسی (1) نخواهد شد؛ محفوظ خواهد بود. برای خدا کار بکنید؛ از حالا به بعد هم برای خدا، برای سازندگی یک مملکتی که خراب است.