است! و این برای این بود که می‌خواستند که مذهب را در نظر مردم و در نظر روشنفکرها نازل کنند، و از دست بدهند اینها اعتصام به مذهب را. در صورتی که کسی که به تاریخ انبیا توجه بکند، می‌بیند که انبیا از توده‌ها درآمدند و حمله کردند به قدرتمندها. از بین همین توده‌ها. حضرت موسی یک شبانی بود با یک عصا، از همین توده‌ها، بر ضد فرعون قیام کرد تا آنجا که رساند. پیغمبر خودمان که تاریخش نزدیک است، و همه آقایان لابد می‌دانند، این یک شخصی بود که از همین توده‌ها و جمعیتها بود و با همینها بود؛ و از بدو بعثت تا آخر با قدرتمندها و باغدارها و مُکنَت دارها و سرمایه دارها همیشه در جدال بود. پیغمبرها از این توده‌ها بودند و قدرتمندها را می‌ترساندند، نه از قدرتمندها بودند برای اینکه توده‌ها را [خام‌] بکنند. این یک مطلبی است که واضح است لکن دست تبلیغات اجانب خیلی قوی است.
توطئه جدایی مردم از روحانیت
از آن طرف دیدند که خوب بین خود اقشار ملت، اگر اینها با هم متحد باشند، باز هم آن منافعی که می‌خواهیم ببریم نمی‌توانیم ببریم؛ بین اقشار این ملت ما اختلاف بیندازیم. اول متوجه شدند به روحانیت. در زمان رضا خان - اگر کسی یادش باشد، آقایان هر کدام یادشان باشد - همچو روحانیت را کوبیدند که دیگر نه خطیبی برای ما گذاشتند نه امام جماعتی، تمام را کوبیدند. نه مجلسی، مجلس خطابه‌ای برای ما ماند. و در بین ملت آنطور اینها را ذلیل کردند که حتی شوفرها ملاها را به اتومبیلها گاهی نمی‌نشاندند، می‌گفتند نمی‌نشانیمت در اتومبیل! ملا را نمی‌نشانیم در اتومبیل. تضعیف کردند روحانیت را. از یک طرف اختلاف بین احزاب درست کردند؛ و این هم یک راه اختلافی شد که اینها به سرِ هم زدند، و این هم یک بساطی شد. دانشگاهی را با دانشگاه‌های ما (1) از هم جدا کردند. آنها اینها را یکجور طرد می‌کردند، اینها آنها را یکجور طرد می‌کردند. و اینها که تفصیلش زیاد است و من هم حالم مقتضی نیست. خود