می‌کنند.
مسئولیت اصلی، ریشه کن کردن عمال طاغوت
این آزادی برای ما الآن یک نعمتی است که باید قدرش را بدانیم. و همه با هم حفظ کنیم این را. این نعمتی که خدا به ما داده است؛ شکر کنیم این نعمت را و حفظ کنیم این نعمت را و همه با هم به پیش برویم و این نهضت را به آخر برسانیم. وقتی که یک حکومت مستقل و یک مجلسی پیدا شد، همه این مسائلی که این آقا (1) گفتند، و صحیح هم دارند می‌گویند و همه می‌گویند و صحیح هم همه می‌گویند. خیال نکنید که فقط دادگستری اینطور است؛ همه جا یک همچو مسائلی هست. لکن الآن مثل این می‌ماند که اگر زلزله مثلاً بیاید، من بخواهم بنشینم مطالعه کنم، آقا هم بخواهند بنشینند، بروند نماز بخوانند، شما هم بخواهید بنشینید کسب بکنید، نمی‌شود این. همه باید بروند آنهایی را که در زلزله گرفتار شده‌اند نجات بدهند؛ نه من می‌توانم بروم سراغ کار دیگر، نه شما. هیچ کدام نمی‌توانیم به احتیاجات فعلی خودمان برسیم. باید آنی که الآن جامعه به آن احتیاج دارد، آنی که کشور به آن احتیاج دارد، آنی که اسلام به ما پیشنهاد می‌کند، آن را الآن تعقیب بکنیم. بعد از اینکه این مرحله تمام شد، آن وقت می‌رسد به مرحله‌های دیگر. البته هم کشاورزی ما الآن ناقص است؛ هم ادارات ما الآن ناقص هستند؛ هم دادگستریمان اینطور است؛ هم فرهنگمان هست؛ اینها همه اموری است که معلوم است که احتیاج به پاکسازی دارد؛ لکن وقت دارد؛ الآن زلزله است. ما باید آن ریشه‌ها را بکنیم دور بریزیم که مبادا اینها با هم مجتمع بشوند و یکوقت [توطئه‌ای‌] بکنند. و من امیدوارم که همان قدرت الهی که پشتیبان شما بود و این سد را شکست با همان قدرت این ریشه‌ها را بیرون بریزیم.