سرحدات و کنار سرحدات بیرون از کشور، چه در طرف ترکیه و چه در طرف افغانستان و چه در طرف عراق، و آنجاها هستند اشخاص، جاهای دیگر هم هستند؛ و اینها یک توطئه‌ای الآن دارند و می‌خواهند یک اجتماعی داشته باشند؛ با هم روابط پیدا دارند می‌کنند؛ و عمالشان توی جمعیت افتاده است و توی قشرهای مختلف ملت افتاده است و اشکال تراشی می‌کنند. امروز باید، توجه به این معنا داشته باشیم که وقت اشکال تراشی و وقت اینکه حالا ما چه شد کارمان، یک قدری زود است. حالا همه را باید توجه به این بدهیم که ما بین راهیم الآن. یک رأیی ملت داده‌اند به جمهوری اسلامی؛ با رأی ملت جمهوری اسلامی رسمیت دارد؛ اما محتوایش تا حالا تحقق پیدا نکرده. اسلام که این نیست. ما می‌دانیم که همه قشرهایی که هست باز رنگهایش رنگهای غیراسلامی است. لکن الآن اگر چنانچه همه ما توجه به این بدهیم که برویم سراغ اینکه فلان اداره وضعش چه جوری است، فلان رئیس اداره وضعش چه جوری است، فلان کس چه جوری است، فلانی خوب عمل نمی‌کند، فلانی خوب عمل می‌کند، اگر از آن معنایی که الآن ما دنبالش هستیم و می‌خواهیم متحققش بکنیم، می‌خواهیم قانونش را بگذرانیم، می‌خواهیم مجلسش را درست بکنیم، اگر از این مرز ما برگردیم به این مسائل فرعی و اصل را از دست بدهیم، خوف این است که دوباره برگردد مطلب به حال اول.
کارشکنی و اشکال تراشی
الآن وقت این نیست که ما - عرض بکنم که - ناراحت بشویم از اینکه چرا خوب دولت کار نمی‌کند. خود دولت هم می‌داند که آنطور نمی‌تواند با شدت کار بکند؛ اما سوء نیت ندارد. من اینها را خوب می‌شناسم. اینها سوء نیت ندارند. کار زیاد است؛ گرفتاری زیاد است؛ آشفتگی زیاد است. و اضافه کنید به این زیادی آشفتگی و کار، اینکه اشکال تراشی زیاد است. می‌روند نمی‌گذارند که این کارگرهای نفت، کارگرهای ادارات، کارخانه‌ها، نمی‌گذارند اینها کار بکنند. می‌گویند که باید ما همین حالا این کارفرماها را همه را از بین ببریم، و چه بکنیم. در صورتی که الآن وقت این‌