- » امروز جمعه، 20 مهر 1403
- » پایگاه گسترش آراء و اندیشههای امام خمینی رحمة الله علیه
- » تمامی کتابهای امام خمینی رحمة الله علیه به مرور در سایت قرار خواهد گرفت
سخنرانی در جمع اعضای تیم ملی و هیأت وزنه برداری تهران (حضرت علی علیه السلام)
- سخنرانیزمان: 23 اردیبهشت 1358 / 16 جمادی الثانی 1399
مکان: قم
موضوع: ویژگیها و برجستگیهای حضرت علی (ع)
حضار: گروهی از اعضای تیم ملی و هیأت وزنه برداری تهرانبسم الله الرحمن الرحیمانسانی نمونه
عقل سالم در بدن سالم است. ورزش همان طور که بدن را تربیت میکند و سالم میکند، عقل را هم سالم میکند و اگر عقل سالم شد، تهذیب نفس هم دنبال او باید باشد. شما همان طور که ورزش میکنید و اعصاب خودتان را قوی میکنید، و ان شاء الله برای مملکت و آتیه مملکت مفید واقع خواهید شد، لازم است که همه ابعاد وجودی خودتان را تحت تربیت ورزشی درآورید. این علی - علیه السلام - که در هر جا میرویم اسم او هست - پیش فقها وقتی میرویم فقه علی؛ پیش زاهدها وقتی که میرویم زهد علی؛ پیش صوفیها وقتی که میرویم آنها هم میگویند تصوف علی؛ پیش ورزشکاران هم که میرویم آنها هم میگویند که علی و با اسم علی شروع میکنند. این علی همه چیز است. یعنی در همه ابعاد انسانیت درجه یک است. و لهذا هر طایفهای خودشان را به او نزدیک میکنند. و خاصیت هر طبقه را هم دارد. خاصیت قدرت ورزشکارها را به طور وافی دارد. میگویند که حضرت این بازوی ایشان مثل اینکه آهن بوده است! و قدرتهایی هم در شمشیرزنی به کار میبرده است که ضربتهای علی را میگویند که «یکی بوده». از این طرف که میزده دو تا میکرده؛ از این طرف هم که میزده دو تا میکرده. یکدفعه اگر به فرد میزد، دو نیم میکرد. اگر اینطور هم میزد دو نیم میکرد، که ضربات علی وتر (1) این علی همه چیز است. و همه چیز ماست. و ما همه باید تابع او باشیم. در عبادت، فوق همه - عبادت کنندگان هست؛ در زهد، فوق همه زاهدها هست، در جنگ، فوق همه جنگجویان هست؛ در قدرت، فوق همه قدرتمندان هست. و این یک اعجوبهای است که جمع، مابین متضاد با هم کرده است. آدم عابد دیگر نمیتواند ورزشکار باشد؛ آدم زاهد دیگر نمیتواند جنگجو باشد؛ آدم فقیه دیگر نمیتواند از این کارها داشته باشد - این یک موجودی است که نمونه است - در عین حالی که زهدش را همه بالاتر از همه میدانند. طعامش را آنطوری که شنیدید و در همه تاریخ هست، که یک ظرفی ایشان میگویند داشته است که در آن ظرف آن چیزی را که خودش میخواسته بخورد میریخته سرش را مهر میکرده است که مبادا این فرزندش، دخترش، برای دلسوزی به حال او توی این طعام یک روغنی، چیزی، بریزد که قوه داشته باشد! و سرش را مهر میکرده که اینها دست به آن نزنند. در همان شب آخر، که شب آخر حیاتشان بود، آنطور که نقل میکنند، ایشان میهمان حضرت کلثوم بودند. و برای ایشان افطار آوردند شیر و نمک. گفته میشود که فرمود که: چه وقت دیدید که من دو تا خورشت داشته باشم!؟ خواست نمک را بردارد، گفت: نخیر، آن شیر را بردار، و افطار کردند با همان نمک. و خودشان میگویند که این تعجب است، میگویند تعجب است که با این خوردن، این قدرت هست! بعد میفرمایند که درختهایی که در بیابان است محکمتر هست. این درختهایی که در بیابان هست کم آب میخورند؛ اینها هم آتششان محکمتر است و هم صلابتشان زیادتر است. و اینطور نیست که انسان با خوردن قوّت پیدا میکند. (1)
اقتدای ورزشکاران به حضرت علی علیه السلام
در هر صورت، این علی ... که میگویند، این علی کیست، این علی است که همه چیز ماست. همه چیز است. و من امیدوارم که شما ورزشکارها همان طوری که قدرت بدنی برای خودتان تحصیل میکنید - و ماشاء الله با بازوهای ستبر اینجا الآن نشسته اید و من هم خیلی خوشم میآید - همان طور به علی - علیه السلام - اقتدا کنید در آن مطالبی که او - داشته؛ در آن زهدی که او داشته در آن تقوایی که او داشته است. البته ماها هیچ کدام قدرت نداریم مثل او باشیم، ما تا یک اندازهای که ماها قدرت داریم، تبعیت بکنیم از آن آقا، و تهذیب نفس بکنیم. و امیدوارم که برای ملت خودتان مفید باشید و موجب سربلندی کشور خودتان باشید. خداوند ان شاء الله به شما قدرت زیادتر، قوه ایمان، قوه تهذیب نفس، قدرت بر تسلط بر نفس، عنایت کند. سلام بر همه شما جوانان برومند.
[در پایان، پس از چند جمله کوتاه که میان امام و بعض ورزشکاران رد و بدل گردید، امام در جواب کسی از حاضران که درخواست میکرد سرود ملی ایران تغییر کند، فرمودند:]
پیشتر همه چیز وابسته به غیر بود؛ به انگلستان، به امریکا. حالا باید با همت همه، همه [امور] از وابستگی درآید. سرود شاهنشاهی دیگر نمیتواند باشد. تمام شد دیگر. سرود «جمهوری اسلامی» باید باشد. ان شاء الله موفق باشید.