جلوه‌ای از وجود مطلق در ملت
ولَا تَهِنُوا ولَا تَحْزَنُوا وَ أَنتُمُ الْأَعلَونَ إنْ کُنْتُم مُؤمِنینَ (1) نه سستی کنید و نه محزون باشید، اگر مؤمن هستید، علو رتبه دارید و از همه بالاترید. لکن مهم ایمان است. و چطور تحصیل کنیم ایمان را؟ «اسلام» شهادتین است. «ایمان» حظ قلب است. آن چیزی را که زبان بگوید و تلقین کند به قلب، و قلب قبول کند؛ باور کند. اگر باور کردید که خدای تبارک و تعالی قادر مطلق است، حیّ مطلق است، وجود مطلق است، قادر عظیم الشأن است، اگر باور کردید این معنا را، دیگر نه حزنی است و نه سستی. یک جلوه‌ای از این ایمان در شما پیدا شد و به واسطه همین جلوه ایمان این سد عظیمی که باورکردنی نبود شکست. سدی که تمام قدرتها، تمام ابرقدرتها، تمام حکومتها، پشتیبان آن بودند. تمام حکومتهای اسلامی - شاید استثنا بشود کرد یکی دو تا - تمام حکومتهای اسلامی پشتیبان بودند. تمام قدرتهای بزرگ پشتیبان بودند.
غلبه دین باوری بر مادیگرایی
امریکا کراراً پشتیبانی خودش را اظهار کرد؛ انگلستان کراراً اظهار کرد. نوکر خوبی بود برای اینها و اظهار تأسف آنها بعد هم دلیل بر این بود که خوب نوکری بود؛ و البته باید هم اظهار تأسف کنند! [چرا] اظهار تأسف نکند برای کسی که طول عمرش، وطنش.