رفت. (1) ایمان بود. قدرت ایمان بود که این کار را کرد. و شما دیدید که قدرت ایمان هم در ایران همین کار را کرد. تحول روحی که پیدا شد در ملت ما بالاتر از این شکستن سد بود. این را کراراً من گفته‌ام که یک نفر پاسبان می‌آمد در بازار تهران، بزرگترین بازارهای ایران، و می‌گفت «چهارم آبان» (2) است بیرق بزنید، احدی به خودش اجازه نمی‌داد که تخلف کند، در ذهنش نمی‌آمد که می‌شود تخلف کرد! همین جمعیت، همین مردم، در ظرف قریب به دو سال، که اخیراً تقریباً نهضت نضج گرفت، همین جمعیت در کوچه و خیابان ریختند و گفتند مرگ بر این رژیم! همینها که از یک پاسبان آنطور می‌ترسیدند، بازارها می‌ترسیدند، همینها، ریختند در خیابانها و با مشت خالی گفتند «مرگ بر رژیم»، و ما رژیم را نمی‌خواهیم؛ ما اسلام را می‌خواهیم.
غلبه ایمان بر لشکر شیطان
پیشبرد برای این بود که اسلام را می‌خواستند؛ نه جمعیت، نه شخص، هیچ کس، دخالت در این امر نداشت؛ خدا بود، قدرت قدرت الهی بود. این قدرت الهی را، این عنایت الهی را، حفظ کنید. تا حالا شما را قدرت الهی رسانده است به اینکه آزاد شدید؛ استقلال پیدا کردید هیچ یک از ممالک در مملکت شما نمی‌تواند تصرف کند. این ایمان بود، این قدرت الهی بود، این ودیعه الهی را حفظ کنید. مادامی که این ودیعه حفظ شده است، أَنتم الأعلون. اگر خدای نخواسته این ودیعه را ما از دست بدهیم، دنبالش سستی است و ضعف است؛ حزن است؛ اندوه است؛ شکست است. بخواهید که پیروز بشوید رمز پیروزی را باید حفظ کنید. رمز پیروزی ایمان بود. آن وحدت کلمه را ایمان آورد. ایمان، وحدت کلمه آورد که سرتاسر یک مملکت، همه با هم، همه با هم، فریاد زدند و یک مطلب خواستند. اجتماع کردند از مرکز تا هر جا شعاع مملکت است، رفت صدا و همه فریاد زدند جمهوری اسلامی، اسلام. شهادت را برای خودشان فوز دانستند. آنهایی