بازسازی با همیاری
من سلامت و توفیق همه آقایان را از خدا می‌خواهم و [در] آن چیزی که از حالا به بعد تکلیف ماست، مهم این است که انسان در آن وقتی که وقت کار است تکلیفش را بداند. شما می‌دانید که این مملکت احتیاج به کار دارد، احتیاج به بازسازی دارد؛ و رژیم سابق همه چیز ایران را فاسد کرد، از بین برد. و الآن به قوه‌های شما، جوانهای برومند، احتیاج است. خدمت به هر کشوری این است که آن کسی که مشغول خدمتی است آن خدمت را خوب عمل کند. شما نمی‌توانید کاری که ارتش می‌کند بکنید؛ ارتش هم نمی تواند کاری که شما می‌کنید بکند؛ لکن هر دو جمعیت می‌توانید آن کاری را که به خود شما محول است خوب انجام بدهید. اگر همه اجزای این مملکت، یا هر مملکت دیگری، کاری که به آنها محول است خوب انجام بدهند، مملکت آباد می‌شود. کشاورز کشاورزی را خوب انجام بدهد؛ کسانی که در کارخانجات هستند کار آنجا را خوب انجام بدهند؛ کسانی که در ادارات هستند در ادارات کار را خوب انجام بدهند؛ کسانی که در وزارتخانه‌ها هستند آنجاها خوب انجام بدهند. الآن شنیده می‌شود که کارمندهای دولتی کم کاری می‌کنند بلکه گاهی گفته می‌شود که اصلاً کار نمی‌کنند خیلیهایشان. این برخلاف مسیر یک ملتی است که الآن باید این مملکت را بسازد. در زمانی که آنها بوده‌اند، اگر کم کاری یا بیکاری بود، خوب می‌گفتید که برای چه ما کار بکنیم اجنبی منافع ببرد. اما امروز که اینطور نیست؛ امروز دست اجنبی کوتاه است الحمدللَّه. دست این‌

چپاولچیهایی هم که از داخل بودند، اینها هم دستشان کوتاه است. امروز یک مملکتی است مال خودتان. و همان طوری که هر نفری نسبت به عائله خودش موظف می‌داند اخلاقاً خودش را، شرعاً خودش را، به اینکه اداره کند آن زندگی داخلی خودش را و از روی اخلاص عمل می‌کند، الآن مملکت از خود شما شده است و به منزله عائله شما هست جمعیت مملکت، باید با محبت و با اخلاص کار بکنید تا اینکه این آشفتگیها ان شاء الله ترمیم بشود.
نقش ایمان و روح تعاون در پیروزی
و آن تحولی که در حال نهضت، در آن وقتی که مشغول به انقلاب بودند و مشغول به اقدام بودند، یک تحول روحی پیدا شده بود از برای همه قشرها که آن تحول خیلی اهمیت داشت.
و به نظر من آن تحول روحی که برای ملت حاصل شد از آن تحولی که ایجاد کردند و رژیم را بیرون کردند، آن اهمیتش بیشتر است. برای اینکه آن یک تحول معنوی بود. مردم همه نسبت به هم محبت می‌کردند. از قراری که به من کراراً اطلاع داده‌اند، اینکه وقتی که آن اشخاص می‌آمدند توی خیابان تظاهر می‌کردند، از خانه‌ها به آنها همراهی می‌شد، و خود آنها، کسی می‌گفت که من دیدم که یک ساندویچ را وقتی که دست یک کسی می‌رسید تکه تکه می‌کرد و به رفقایی که، به این اشخاصی که این بین بودند می‌داد. یک حس تعاونی در مردم پیدا شده بود که این حس تعاون مورد نظر خدا بود. و خدای تبارک و تعالی به این ملت مرحمت فرمود که یک ملتی که دست خالی بود بر یک قدرتی که همه چیز داشت غلبه کرد. این نبود الّا اینکه این ملت یک روح تعاون پیدا کرده بود، یک ایمان پیدا کرده بود. این ایمان بود که شما را پیروز کرد. الآن باید شما همین نهضت را حفظ کنید به اینکه هم اختلافات نباشد بین قشرهای مختلف - که مع الأسف تازگی هم کم کم دارد یک اختلافاتی پیدا می‌شود - و هم آن جهت اخلاصش، جهت اسلامیتش محفوظ باشد، جهت ایمانش محفوظ باشد که با اخلاص و

ایمان کار بکنید. همان طوری که با اخلاص و ایمان شما این سد را شکستید، با اخلاص و ایمان جای او را پر کنید و سازندگی کنید.
و من امیدوارم که خداوند تبارک و تعالی به همه شما سعادت عنایت کند، و مملکتتان را یک مملکت مستقلی که هیچ کس در آن تصرف نداشته باشد و نتواند تصرف بکند، ان شاء الله نصیب ما یک همچو استقلالی بشود. خداوند همه شما را حفظ کند. موفق باشید ان شاء الله.